Op dinsdag 5 maart 2013 is een groot revolutionair ons ontvallen. President Hugo Chavez van Venezuela heeft na twee jaar zijn zware strijd tegen kanker verloren.
Toen de bekende Bolivarist Hugo Chavez aan de macht kwam lag Venezuela in de goot, lijdend onder het juk van jarenlange door de VS geïmplementeerde corrupte kapitalistische leiders en hun wanbeleid. Hij wist in de politiek actieve jaren van zijn leven veel dingen te bereiken en het leven voor zijn volk op vele wijzen significant te verbeteren. Chavez had een groot hart voor zijn volk en vaderland en stelde hun belangen altijd voorop. Hij wist van Venezuela weer een trots land te maken dat, in tegenstelling tot wat de massa media ons voorhoudt, niet onderdoet voor enig Westers "democratisch" land.
In de traditie van het Bolivarisme vond Chavez het van groot belang dat de bourgeois staat die hij van zijn voorgangers "geerfd" had, compleet vernietigd zou worden. Hij wilde zijn land omvormen tot een revolutionair-socialistisch land; een radicale participatieve en protagonistische democratie. Deze hervorming kon enkel doorgang vinden door het teruggeven van de macht en de middelen aan het volk; weg van de gevestigde orde en de grote bedrijven.
Chavez was een groot voorstander en voorvechter van basisdemocratische bewegingen, arbeiderszelfbestuur, gemeenschapsorganisaties en behartigde de arbeidersbelangen en het welzijn van zijn volk. De enorme olieopbrengsten van het land gebruikte hij om zijn volk in de primaire levensbehoeften te voorzien; voedsel, water, medische zorg, onderdak en onderwijs.
Onder zijn leiding wilde Venezuela volledige nationale onafhankelijkheid bereiken. Venezuela moest een autarkische natie worden, die op generlei wijze nog afhankelijk zou zijn van de imperialistische machten, de grootgrondbezitters of de inlandse rijkelui. Het Venezolaanse volk moest een verenigd front vormen, een organische samenleving zonder sociale klassen, die een ware revolutionaire tegenhanger voor de moderne Westerse materialistische en individualistische maatschappijen moest vormen.
Hugo Chavez was ongetwijfeld een van de belangrijkste stemmen tegen de imperialistische politiek van de Verenigde Staten en de NAVO. Hij nam het consequent op tegen het imperialisme, boog voor niemand, hield voor niemand zijn mond en liet zich niet corrumperen door het "Westen" of de "Westerse manier van leven". Hij probeerde de vreedzame samenwerking tussen naties te bevorderen, streefde voor meer samenwerking in Latijns-Amerika en was als ware nationalist een groot voorstander van het recht op zelfbeschikking. De ondergang van de neo-koloniale overheersing en de opbouw van een socialistische wereld zonder imperialistische overheersing was dan ook zijn grote droom.
Chavez had nog grote onvervulde plannen voor zijn nieuwe termijn als president. We kunnen enkel hopen dat de toekomstige nieuwe leider van Venezuela, het door Chavez ingegeven pad zal blijven volgen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten