vrijdag 26 oktober 2018

De Grote Mars van Terugkeer in Gaza: Zes Maanden later, de Strijd gaat door!


Vrijdag 19 oktober markeerde de 30ste wekelijkse bijeenkomst van duizenden Palestijnse activisten bij de grens van Gaza.

Met katapults en stenen verdedigen Palestijnse activisten zich tegen het zionistisch geweld 


Deze vreedzame protesten, die ondertussen al zes maanden duren, vormden en vormen geen veiligheidsrisico voor de zionistische militairen die zich achter prikkeldraad, pantserwagens en zandzakken opgesteld hebben. Zij zouden de demonstranten verdreven kunnen hebben met niet-dodelijke middelen zoals traangas; in plaats daarvan gebruikten zij scherpe munitie, waarmee zij meer dan 200 vreedzame demonstranten vermoorden en nog eens 10.000 vreedzame demonstranten verwonden. 

Velen werden in hun benen geschoten met illegale dumdum munitie, met vele handicaps en amputaties onder demonstranten als gevolg. Het hoge aantal slachtoffers was een grote uitdaging voor de medische teams, die toch al tekorten hadden als gevolg van de decennia lange blokkade door de zionistische entiteit. 

Zionisten gebruiken Dum Dum munitie tegen ongewapende Palestijnse demonstranten 
- een flagrante schending van het internationale oorlogsrecht 


Ondanks de bloederige repressie lijkt er voorlopig nog geen einde te komen aan de Grote Mars van Terugkeer. Afgelopen vrijdag verzamelden wederom duizenden demonstranten op de vijf kampementen. Zionistische soldaten vermoorden zeven van hen. Ook worden de demonstraties niet alleen meer op vrijdag gehouden, maar nu ook op maandagen en woensdagen tot diep in de nacht. De protesten breiden zich ook buiten de kampen uit, zoals recent nog bij de grensovergang van Beit Hanoun.

Ieder nieuw slachtoffer van de zionistische bezetter slaat een diepere wond. Elke martelaar die door zionistische soldaten is vermoord laat een leegte achter in de levens van hun nabestaanden. Dertig weken van de Grote Mars van Terugkeer laten de wereld zien dat het Palestijnse volk, ondanks de grote tol die ze betaalt, sterk gemotiveerd is om de protesten tegen de bezetting door te zetten. 

De Palestijnen in de Gazastrook hebben maar twee opties. Of ze gaan langzaam dood als gevolg van de zionistische belegering, de ineenstorting van medische voorzieningen, beperkingen van beweging, salarisverlagingen en economische crisis. Of ze sneuvelen trots als martelaar, zodat de wereld hun schreeuw om rechtvaardigheid hoort. Het Palestijnse volk eist terugkeer naar hun land en eist als een vrij volk in vrijheid en waardigheid te kunnen leven.

Tijdens de Marsen van Terugkeer worden banden in brand gestoken; de rook dient als dekking voor zionistische sluipschutters


Meer dan 2/3 van de bevolking op de Gazastrook bestaat uit vluchtelingen die met bruut geweld door de zionisten uit hun huizen en van hun land zijn verdreven tijdens de Nakhba van 1948. Resolutie 194 van de VN stelt dat zij het recht hebben om terug te keren naar hun land en deze protesten zouden dan ook moeten worden beschermd door deze lang bestaande internationale resolutie. De belangrijkste eis van de demonstranten is dan ook het implementeren van het internationaal volkenrecht. 

Sinds de Grote Mars van terugkeer begon hebben de deelnemende Palestijnse fracties zich een tactisch doel gesteld: het doorbreken van de onrechtvaardige belegering door de zionisten. De zionistische entiteit die internationale straffeloosheid geniet, erkent niet de legitieme rechten van de Palestijnen onder het volkenrecht. Dat is het fundamentele probleem, dat de zionisten dit niet willen erkennen. In plaats daarvan zetten ze hun strategie van terreur voort door buitensporig geweld tegen vreedzame demonstranten, wiens enige misdaad een oproep is om hun ontheemding en de zionistische tirannie te beëindigen, te gebruiken en hen te vermoorden. 


Een martelaar wordt ten ruste gelegd...


De dodelijke reactie van de zionisten heeft het Palestijnse leed verergerd. Sinds de beweging op 30 maart begon, hebben Palestijnse moeders in eindeloze rouw geleefd. De afgeslachte demonstranten hielden van het leven en lieten dit zien door op de muren van hun reusachtige gevangenis te bonken. Deze martelaars weigerden in vernedering en onderdrukking te leven, maar kozen er voor om met eer te sterven in het gezicht van zionistische bezetting en ontmenselijking. 


Het Palestijnse volk zal overwinnen!