- Benjamin Franklin (1706-1790)
Dagelijks wordt het Nederlandse volk via de systeem media - de kranten, op internet, de radio en televisie - geconfronteerd met verontrustende verhalen over het gevaar van links- en rechts-extremisme, Islamitisch fundamentalisme en/of oorlogen tussen rivaliserende motorclubs. Het volk lijkt in een constant klimaat van angst te leven. Tegelijkertijd zien we een tendens gaande, waarin onze overheid onder het mom van "veiligheid" steeds meer inbreuk maakt op de vrijheid en privacy van burgers. Dat dit veiligheidsbeleid vanuit de overheid inmiddels Orwelliaanse vormen heeft aangenomen, blijkt wel uit het recente NSA schandaal, waar uit naar voren kwam dat 1,8 miljoen Nederlanders door de Amerikaanse veiligheidsdiensten zijn afgeluisterd. Dit is volgens onze regering schijnbaar geheel normaal. De overheid vertrouwt haar eigen burgers niet meer.
De aanslagen van 9/11 hadden een grote impact op de Westerse wereld. Ter bestrijding van 'terrorisme' werden de toen nog heersende opvattingen omtrent burgerlijke vrijheden door de Westerse regeringen al snel overboord gegooid. De vrijheden die eeuwenlang door onze voorouders bevochten zijn en voor welke velen dit met hun vrijheid of leven betaald hebben, worden op een rap tempo in zijn totaliteit afgebroken. Een dusdanig veel omvattende controle op burgers zoals vandaag de dag in ons land en de rest van de Westerse wereld voorkomt is nog nooit eerder in de menselijke geschiedenis voorgevallen - niet onder Nero, Napoleon, Hitler of Stalin. Grondrechten en privacywetgeving worden massaal afgebouwd, politie- en geheime diensten krijgen steeds meer vrij spel en op ieder hoek van de straat en langs iedere weg worden camera´s geplaatst. Het feest van de vrijheid lijkt hiermee definitief voorbij te zijn.
Deze ontwikkeling wordt nog eens verergerd door de complete apathie van de Westerse volkeren, die de inperking van hun vrijheden als een ´historisch´ lot lijken te accepteren. Het volk is bang. In vroegere tijden was ´terreur´ al een staatspraktijk, die door filosofen zoals bijvoorbeeld Thomas Hobbes als legitiem werd beschouwt. Het diende ervoor om het volk bang en dus volgzaam te maken. Ook tijdens de Franse revolutie werd ´terreur´ gebruikt als een staatsdoctrine tegen de contrarevolutionairen. Later werd het begrip voornamelijk kritisch gebruikt , bijvoorbeeld in verwijzingen naar het Stalinisme en Hitlerisme. Vandaag de dag lijkt dit echter te zijn omgedraaid. ´Terreur´ (terrorisme) wordt tegenwoordig als een fenomeen gezien dat van het individu uitgaat en de staat bedreigd. Hieruit volgt dat een staat die terreur bestrijdt uit een soort van wettige zelfverdediging handelt en zichzelf dus nooit aan terreur schuldig kan maken. Hiermee heeft de 'oorlog tegen terreur (terrorisme)', die na 9/11 door de Westerse wereld is uitgeroepen, een soort universele legitimiteit gekregen die haast elke daad, conflict of oorlog van het Westen rechtvaardigt. Echter onze natie wordt momenteel niet bedreigd door het 'terrorisme', maar door de bereidheid van ons volk om zich te laten intimideren door 'terreur' in een poging van onze overheden dit te kunnen gebruiken om zo autoritaire structuren door te voeren die ons van onze vrijheid en privacy beroven.
"Veiligheid" is het nieuwe credo geworden in het politieke debat. De staat stelt dat de overheid zoveel mogelijk over zijn burgers dient te weten om hen zo efficiënt mogelijk te kunnen beschermen. We vergeten hierbij echter dat 'veiligheid' niet maakbaar is omdat geen enkel risico uitgesloten kan worden. Het is aannemelijker dat je door een verkeersongeluk om het leven komt dan door een terroristische aanval. Echter de aard van de mens is dat hij banger is voor het onwaarschijnlijke dan voor het waarschijnlijke. We zijn het meest bang voor dingen die ons zelden of nooit overkomen en dat is waarschijnlijk maar goed ook willen we het leven aan blijven kunnen. Ons gevoel van onveiligheid staat dan ook los van reële bedreigingen. Het is in het Westen zelfs waarschijnlijker dat je omkomt door een vliegtuigongeluk dan door de zeer kleine kans dat we daadwerkelijk bij een terroristische aanslag om het leven komen. Het angstklimaat in ons land is simpelweg dus niet rationeel. De dagelijks opgeroepen verschrikking staat in de weg van een rationeel debat over de zin en onzin van de voorgestelde tegenmaatregelen die onze 'veiligheid' zouden moeten waarborgen.
De vraag die eenieder met gezond verstand zichzelf zou moeten stellen is: Hoe deugdelijk zijn de instrumenten van de terrorismebestrijding? Zijn deze maatregelen geschikt om het nagestreefde doel te bereiken? Zijn rasteropsporingen (profilering van grote groepen burgers), biometrische paspoorten, videobewaking, de massale inzet van telefoontaps evenals andere inbreuken op grondrechten, die miljoenen onschuldige burgers treffen, een gerechtvaardigd middel tegen terrorisme? Of schiet men het doel hiermee ruim voorbij? Het is volstrekt onduidelijk waar deze ingrijpende inbreuken op de privacy toe moeten leiden. Terwijl de staat meer en meer controlemogelijkheden op haar eigen burgers toepast, lijkt het gevaar op terrorisme slechts steeds maar weer groter te zijn geworden.
Tot op heden is er nog geen enkele aantoonbare terroristische aanslag verijdeld op basis van de verscherpte veiligheidswetten. Veel van de doorgevoerde maatregelen zijn ondeugdelijk gebleken in het verhinderen van terrorisme. Het lijkt er dan ook op dat de staat zich niet tegen terroristische rampspoed verdedigt, maar tegen haar eigen burgers. Voorheen was men onschuldig tot het tegendeel bewezen was, vandaag de dag zien we echter meer en meer een situatie ontstaan waarin iedereen schuldig is totdat de onschuld is bewezen. Vanuit een zogenaamde 'preventieve' strategie ziet de overheid alle mensen als potentieel gevaarlijk en eigent deze zich het recht toe om in overeenstemming daarmee te handelen (controle, observatie, algemene verdenking). Terwijl onze grondwet eist dat individuele burgers zo min mogelijk schade ondervinden door staatsinterventies, eist de preventie politiek het verzamelen van zoveel mogelijk abstracte informatie van individuele burgers. Langzaam maar zeker veranderd onze rechtsstaat in een ware controlestaat, waarbinnen het doen en laten van iedere burger door vadertje staat gecontroleerd word.
Het beeld van de totalitaire controlestaat die George Orwell in zijn beroemde boek '1984' omschreef lijkt vandaag de dag de harde realiteit te zijn geworden. De controlewaan van de staat heeft het terrein van de strijd tegen het terrorisme al lang verlaten en richt zich op alle aspecten van ons dagelijks leven; sociale verhoudingen, het belastingsysteem, consumentengedrag en gezondheidszorg. De bestrijding van het terrorisme is verworden tot een scherp zwaard in handen van "modelburgers" die de gehele samenleving aan hun conformiteit wensen te onderwerpen. Achter het veiligheidsbeleid van de staat zien we een steeds grotere vervaging van de grenzen tussen politiek, justitie, politie, leger, civiele beveiliging en de veiligheidsindustrie; de totalitaire controlestaat zal niet lang meer op zich laten wachten. Wij ruilen onze persoonlijke vrijheid in voor de twijfelachtige en lege belofte van 'veiligheid'. Als wij ons nu niet hier tegen gaan verzetten dan zal het te laat zijn. Als de totalitaire controlestaat eenmaal voltooid is zal deze elk protest in de kiem smoren. Het is nu nog niet te laat!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten