Het Rivkin Project (1): Hoe Globalisme het Multiculturisme gebruikt

Het Rivkin Project:

Hoe Globalisme het Multiculturisme gebruikt om soevereine Naties te ondermijnen.              

Deel 1

Van 19 tot en met 22 Oktober 2010 nodigde Charles Rivkin, de Amerikaanse ambassadeur in Frankrijk, een delegatie van 19 leden van de Pacidic Councel on International Policy (PCIP) uit voor een conferentie in Frankrijk, de belangrijkste redenen waren het bespreken van Arabische en islamitische relaties in het land. Deze bijeenkomst was deel van een verregaande subversieve agenda om het gehele karakter van Frankrijk, met name het bewustzijn van de jeugd, te transformeren. Onderdeel hiervan is het gebruik van de Franse moslimjeugd in een typische manipulatieve globalistische strategie achter de gebruikelijke façade van “mensenrechten” en “gelijkheid”.

 

Globalistische Delegatie bij de Amerikaanse ambassade

 

Het PCIP verslag verklaart over de conferentie:

…De delegatie richtte zich verder op 3 sleutel thema’s. Eerst onderzocht de groep Frans-islamitische vraagstukken door middel van uitwisselingen met Dr. Bassma Kodmani, directeur van het Arabische Hervormings Instituut en Mevr. Rachida Dati, het eerste Franse kabinetlid van Noord Afrikaanse origine en de huidige burgemeester van het 7de arrondissement in Parijs. Een bezoek aan de grote moskee in Parijs en een bijeenkomst met de directeur van theologie en de rector zorgde voor een additioneel inzicht. Daarna waren er bijeenkomsten met Mr. Jean-Noel Poirier, de vice president van buitenlandse zaken, bij AREVA (een zeer innovatief Frans energie bedrijf) en met Mr. Brice Lalonde, klimaat onderhandelaar en vroegere minister van milieu, waarin energie en nucleair beleid en het verschil tussen Amerikaans en Frans beleid in deze arena’s uitvoerig werd besproken. Als laatste verkende de delegatie de connecties tussen media en cultuur in Californië (Hollywood) en Frankrijk in bijeenkomsten op het Louvre, het Musee DÓrsay en bij France24 – het in Parijs gevestigde internationale nieuws en actualiteiten kanaal. …         

De overheersende bezorgdheid lijkt op zaken van een multiculturele dimensie te zijn geweest. Dit omvatte niet enkel de Arabische en islamitische relaties in Frankrijk, maar ook een discussie over de invloed van de Hollywood “cultuur” op Frankrijk.

De VS speelt al lange tijd het dubbelspel van “vechten tegen terrorisme” van een “islamitische” natuur als een van de primaire elementen in zijn post Koude oorlog strategie van zelfvervaardigde permanente crisis. Dit terwijl zij ondertussen de “radicale islam” gebruikt voor haar eigen doeleinden. Enkele bekende voorbeelden zijn: Het steunen van Bin Laden in de oorlog tegen Rusland in Afghanistan, het steunen van Saddam Hoessein in de oorlog tegen Iran, het steunen van het Kosovo bevrijdingsleger bij het verdrijven van de Servische soevereiniteit over het mineraalrijke Kosovo, het KLA dat op wonderbaarlijke wijze van “terroristische organisatie” veranderde naar “vrijheid strijders” met dank aan de US State Department.

Als de Amerikaanse globalisten zich voordoen als vrienden van moslims, dan dient de laatste maaltijd met de grote Satan met een wel heel lange lepel.

Wat doet de Pacific Councel op Internationaal beleid?

De PCIP waarvan Rivkin een lid is werd in 1995 gesticht als een regionaal aanhangsel van de overbekende Globalistische denktank, the Councel on Foreign Relations (CFR), welke zijn hoofdkwartier in Los Angeles heeft, maar “met leden en activiteiten door de gehele westkust van de VS en internationaal”.

Zij worden o.a. gefinancierd door de Carnegie Corporation of New York, Chicago Council on Foreign Relations, City National Bank, The Ford Foundation, Bill and Melinda Gates Foundation, The William and Flora Hewlett Foundation, Rockefeller Brothers Fund, The Rockefeller Foundation en het United States Institute of Peace.

Om die reden is de PCIP gewoon weer een andere grote speler in het globalistische netwerk met honderden meestal onderling verbonden organisaties, lobbies, “civil society” groepen, NGO’s en denktanken die geassocieerd worden met banken en andere coöperaties. Zoals gewoonlijk is er een verdachte betrokkenheid van Rockefeller belangen.

Waarom Frankrijk?

Frankrijk vormt sinds lange tijd een doorn in het oog van het Amerikaanse globalisme vanwege het hardnekkig vasthouden aan Franse belangen in de gehele wereld. Dit in plaats van het steunen van de belangen van de vervaardigde “wereld gemeenschap”, het hedendaags regime van Sarkozy vormt hier een uitzondering op. Echter blijft Frankrijk een van de weinige staten in West Europa die nog een sterk Nationaal bewustzijn heeft. De beste manier om zo’n gevoel te vernietigen – wat zich te vaak vertaald naar beleid – is het concept om natieschap en nationaliteit te ondermijnen door de promotie van “multiculturisme”.

Was het enkel toeval dat de studentenrevolutie van 1968 werd aangewakkerd door de meest kinderachtige redenen in dezelfde tijd dat de CIA zeer actief was in het financieren van studentengroepen wereldwijd, dit terwijl President De Gaulle op dat moment de VS veel problemen gaf in termen van buitenlands beleid? De Gaulle deed weinig om mee te spelen met Amerika haar post oorlog plannen. Hij trok Frankrijk terug uit het NAVO commando en werd gewantrouwd door de VS tijdens WO2.

De Gaulle zijn streven naar een verenigt Europa om de Amerikaanse hegemonie tegen te gaan was van bijzonder belang. In 1959 verklaarde hij in Strasburg; “Ja, het is Europa, van de Atlantische oceaan tot de Oeral, geheel Europa, dat het lot van de wereld zal beslissen.” Deze uitdrukking impliceerde een samenwerking tussen een toekomstig Europa en de USSR. In 1967 riep hij een wapen embargo uit over Israel en cultiveerde de Arabische wereld. Dat is het type nalatenschap waar globalisten bang voor zijn.

Met de zotternijen van Sarkozy en de toenemende spanningen met ontevreden moslimjongeren zou een anti globalistisch, “xenofobisch” regime aan de macht kunnen komen. Wat is in de context van vandaag een betere manier om het Franse nationalisme en zijn wederopstand als anti globalistische kracht te ondermijnen, dan haar grote niet-geassimileerde islamitische component te gebruiken, net zoals de Bolsjewistische revolutie in het verleden voor een groot deel door de ontevreden minderheden in het Russische keizerrijk werd aangewakkerd?

Wat ook van belang is, is de zorg die deze delegatie had over de invloed van Hollywood op de Franse cultuur. Dit kan op het eerste gezicht wellicht een vreemde zorg lijken. Echter is Hollywood, als het economische symbool voor de globalistische culturele uitwas, een belangrijke factor in de globalisatie, wat neer komt op een wereldwijde culturele oorlog. Uiteindelijk is het doel van globalisme niet de overleving van etnische culturen en/of identiteiten, maar eerder de vernietiging daarvan in een grote smeltkroes van wereldwijd consumentisme, waarbij iedere individuele vorm van identiteit en erfgoed wordt vervangen door de wereld supermarkt en het “globale dorp”. Daarom moet het multiculturisme als het tegenovergestelde gezien worden van wat men denkt dat het is.

Globale coöperaties willen geen zgn. multiculturisme promoten om, zoals de term impliceert, het bestaan van een veelvoud aan culturen te behouden; het is een deel van een dialectisch proces waar onder de façade van idealen, volkeren van zeer verschillende afkomst over de wereld worden verschoven zoals pionnen op een schaakbord, het doel hiervan is om specifieke naties cultureel af te breken. Het is een voorbeeld van de Orwelliaanse “dubbele gedachte.”

Opvallend is dat de aanstichters van de “Fluwele revoluties” van Noord Arika tot Iran grotendeels bestaan uit “geseculariseerde” jongeren zonder sterke traditionele wortels. Tegelijkertijd is de beste manier om Frankrijk haar etnische conflicten op te lossen en ervoor te zorgen dat Frankrijk niet opnieuw opstaat tegen Amerikaanse en globalistische belangen,het dialectisch creëren van een nieuwe culturele synthese waarin er geen Franse of islamitische cultuur bestaat, maar enkel nog een globalistische jeugd opgevoed door Hollywood, MTV, Cyberspace, MacDonalds en Pepsi, onder de banier van “mensenrechten” en “gelijkheid.”

Dat dit meer dan een hypothese is kan worden gezien door de manier waarop de seculiere jeugd revoluties in Noord Afrika worden voortgebracht door een alliantie van bedrijfsbelangen die gesponsord worden door de US State Department en allerhande NGO’s zoals Freedom House. De Noord Afrikaanse “revolutionairen” die regimes omver werpen zijn juist die moslims die globalisten graag zien; doordrenkt met de consumenten mentaliteit.

Wat zijn Rivkin en de US State Department van plan in Frankrijk dat ze zo geïnteresseerd zijn in de plaats van Hollywood en moslims in het land?

Kerry Bolton