donderdag 29 november 2018

'Sit in'-Acties door Militante Metallo's bij Werkgeverskoepel FME


Afgelopen maandag drongen circa 150 militante vakbondsleden uit de Metalektro-sector (voorheen grootmetaal) de hal van het kantoorgebouw van de werkgeverskoepel FME in Zoetermeer binnen. Een ,,vreedzaam” protest volgens het FNV; ,,intimiderend” volgens een woordvoerder van het FME. Zo zou er geroepen zijn: ,,als je nou niet opendoet, sla ik je op je muil". Hoe dat allemaal ook moge zijn, vast staat dat deze metallo’s terecht kwaad zijn over de lange onderhandelingen omtrent een nieuw CAO. Al sinds juni zijn er meerdere stakingen geweest bij bedrijven zoals Scania, Siemens, VDL en Fokker. Vorige week waren er nog stakingen in Limburg en zelfs gisteren in Friesland en Nijmegen. Het CAO Metalektro geldt voor ong. 150.000 werknemers in bedrijven als DAF en Stork, arbeiders van deze bedrijven hebben meegedaan aan deze sit-in actie. Het cao-conflict draait voornamelijk om een gewenste 3,5% loonsverhoging. FME is alleen tot 2,5% bereid. Een belachelijk bedrag, zeker in deze tijd van economische conjectuur. Andere eisen zijn o.a. meer zeggenschap over uren en meer lonen voor jongeren en inhuurkrachten.





Om deze sit-in beëindigen, moest het FME de hulp van de politie inroepen. Dit is diezelfde politie (de “fijne collega’s in uniformen") waarvan de woordvoerder van de politievakbond afgelopen 15 september jl., op de dag van de oprichting van de SP-beweging 'Tijd voor Rechtvaardigheid', nog opriep om kwaadwillige politici op te sluiten ,,in zijn cellen (!)” wanneer er geen sociale gerechtigheid kwam in het land. Stoere praat en sympathiek wanneer zijn collega agenten zelf in een Cao-conflict zijn beland, maar wanneer hun dispuut eenmaal is opgelost, treden zij vervolgens wél op tegen andere “collega’s” die in hun strijd voor sociaal recht schijnbaar de wet overtreden.



Links: Vakbonds-smeris Jan Struijs van de Nederlandse Politiebond 
- Spreker op de SP manifestatie te Rotterdam
Rechts: FNV voorzitter en voormalig smeris bij de Koninklijke Marechaussee: Han Busker  


Nee, de politie is geen “arbeider in uniform", maar de knuppelgarde van het kapitalisme (van diegenen die alle bedrijven en infrastructuur als privé eigendom in bezit hebben). De politie krijgt haar eisen wel vervuld, de overtollige arbeidersmassa’s moeten maar bitter strijden voor enkele restjes.

Daarom nog altijd: Smeris, weg uit de arbeidersbeweging!*




_________

* In het kader van 100 jaar Novemberrevolutie wijzen we op de foutieve stelling in grote delen van de linkse beweging, dat de op 4 januari 1919 ontslagen Berlijnse politiecommissaris Emil Eichhorn, lid van de linker vleugel van de USPD, een “socialistische” agent zou zijn. Hij was een agent in dienst van een kapitalistische staat, van de SPD-regering sinds eind 1918, en dus een bourgeoisie agent. Want, hoewel regeringen veranderen blijft de agent hetzelfde. Hoewel Eichhorn met enkele “socialistische” geestverwanten na de Novemberrevolutie soms zij-aan-zij door de straten van Berlijn patrouilleerde (de Sicherheitswehr), verlieten zij Eichhorn tevens net zo snel, en dienden zij de contrarevolutie, gedurende de “Spartakist opstand" in Berlijn januari na zijn ontslag.

maandag 12 november 2018

Onafhankelijkheidsdag in Polen: Autonoom Verzet in Warschau!


Afgelopen zondag vierde de Poolse natie honderd jaar onafhankelijkheid. Vanaf 2007 wordt deze historische gebeurtenis jaarlijks herdacht met een onafhankelijkheidsmars (Marsz Niepodległości) door de Poolse hoofdstad Warschau. Deze viering van het Poolse nationalisme trekt vele tienduizenden deelnemers uit alle lagen van de Poolse bevolking. Sinds 2017 formeren autonome nationalisten een Zwart Blok op deze mars, om daarmee een revolutionair-nationalistisch geluid uit te dragen. Reden genoeg voor een Nederlandse ACN/AKN-delegatie om naar Warschau te reizen en hier aan deel te nemen. 


Honderd jaar onafhankelijkheid 

De Poolse geschiedenis begon met de komst van Slavische volkeren die zich in de 6e en 7e eeuw vestigden in het gebied. In de 10de eeuw vormde daar een koninkrijk, dat vanaf 1569 als het Pools-Litouws Gemenebest bekend zou komen te staan. Het Pools-Litouws Gemenebest kende een turbulente geschiedenis. Vanaf begin 17e eeuw verkeerde het in een reeks conflicten en oorlogen, waarbij delen van het land geannexeerd werden door Pruisen, Rusland en Oostenrijk; de Eerste Poolse Deling.

De Tweede Poolse Deling vond plaats na de Russisch-Poolse oorlog van 1792. De laatste verdeling van Polen vond plaats na een opstand tegen de Pruisische en Russische indringers. Deze opstand kwam ten einde met de slag van Maciejowice (1794). Wat nog restte van het oude Gemenebest werd verdeeld onder Rusland, Pruisen en Oostenrijk in 1795.

Het zou maar liefst 123 jaar duren voordat Polen na de Eerste Wereldoorlog (1918) weer een onafhankelijke natie zou worden.


Józef Piłsudski wordt op 10 november 1918 vrijgelaten uit Duits gevangenschap in Magdeburg en helpt de Tweede Poolse Republiek te stichtten.



Repressie

Dit jaar begon de onafhankelijkheidsmars niet zonder problemen. Een golf van repressie teisterde de organisatie van de mars. Allereerst leek het er op dat de mars verboden zou worden door de liberale Burgemeester van Warschau: Hanna Gronkiewicz-Waltz. Na dit verbod kondigde de rechts-conservatieve regering van de 'Recht en Rechtvaardigheid' partij (PiS) een 'alternatieve onafhankelijkheidsmars' aan. Deze officiële - door de Poolse staat georganiseerde - mars zou geleid gaan worden door president Andrzej Duda. Bij deze officiële mars zouden de radicalere nationalistische geluiden van de organisaties (zoals Obóz Narodowo-Radykalny (ONR) en Młodzież Wszechpolska) die de onafhankelijkheidsmars begonnen waren, niet langer getolereerd worden.


Andrzej Duda van de rechts-conservatieve PiS ontvangt EU gezant Donald Tusk 


Op donderdag sneuvelde het verbod van Gronkiewicz-Waltz echter bij de rechtbank van Warschau. Omdat er nu gevreesd moest worden voor ongeregeldheden tussen de officiële en de nationalistische mars werd er door de regering naar een oplossing gezocht. Op zaterdag sloot de Poolse regering en een van de belangrijkste organiserende partijen - Obóz Narodowo-Radykalny (ONR) onder leiding van Robert Bąkiewicz en Robert Winnicki, een schaamteloze deal om gezamenlijk de mars te organiseren. Dit onder de voorwaarde dat radicalere en revolutionaire nationalisten van de mars geweerd zouden worden!


Robert Bąkiewicz en Robert Winnicki van de Obóz Narodowo-Radykalny (ONR)


Samen met het verraad begon de Poolse regering een campagne van hevige repressie tegen Poolse nationalisten - vooral tegen de organisatoren van het autonome Zwart Blok. Hierbij werd 'anti-terrorisme' wetgeving ingezet om op basis van vage verdachtmakingen meer dan honderd Poolse nationalisten door speciale terreureenheden te laten arresteren en hun huizen te doorzoeken.

Intimidaties door de smeris en de geheime dienst waren aan de orde van de dag. Websites werden op zwart gezet en verschillende buitenlandse delegaties van nationalistische bewegingen werden aan de Poolse grens terug gestuurd. Twee nationalistische congressen en een concert in Warschau werden eveneens op last van de smeris afgelast. Deze konden echter op geheime locaties alsnog doorgang vinden, maar de organisatoren werden na afloop gearresteerd.

Ook hier weer lijken de lessen uit het verleden nog steeds relevant zijn: de revolutionaire voorhoede wordt door de rest van de nationale beweging verraden en afgeserveerd d.m.v. een smerige deal met de reactie (in dit geval vertegenwoordigt door de PiS-regering) te sluiten.


Speciale Anti-Terreur Eenheden van de 'Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego' (ABW) arresteren nationalistische activisten



De onafhankelijkheidsmars

Meer dan 200.000 deelnemers verzamelden zich afgelopen zondag in Warschau. Ondanks de golf van repressie die de Poolse staat tegen revolutionaire nationalisten ontketend had, verzamelden honderden autonome nationalisten zich in het centrum van Warschau om daar een Zwart Blok te vormen. Ondanks de strenge grenscontroles waren er delegaties uit Nederland, Rusland, Griekenland, Spanje en zelfs Malta aanwezig. Opvallend was ook het grote aandeel vrouwelijke deelnemers.




Hoewel het Zwart Blok honderden deelnemers had, in tegenstelling tot de duizenden van het jaar ervoor, mag dit gezien de vele obstakels nog steeds een groot succes heten! Met hun voorkomen, hun symbolisme, hun pyrotechniek en hun radicale slagzinnen onderscheidde het Zwart Blok zich binnen de onafhankelijkheidsmars van de reactionairen. Ondanks de gevaren van repressie en politieke vervolging gingen ze de straten op om te strijden voor hun idealen. Het Zwart Blok vertegenwoordigde dan ook het geluid van de nationale revolutie!




Met deze actie maakten de Poolse autonome nationalisten een vuist tegen de repressie van de reactionaire PiS. Een systeempartij die de honderdjarige onafhankelijkheid van de Poolse natie wilde kapen voor eigen gewin. Ze verzetten zich tegen de opportunistische en verraderlijke weg die de organiserende partijen (o.a. Obóz Narodowo-Radykalny (ONS) en Młodzież Wszechpolska) voorts ingezet hebben. 




Ondanks al deze repressie, de verboden en het verraad hield het Zwart Blok gedurende een groot gedeelte van de dag stand. In de avond werden de spandoeken en vlaggen opgeruimd en loste het Blok op in de massale menigte in de straten van Warschau. Hier werd wederom bewezen: Verzet laat zich niet verbieden! 




Ten slotte: dank aan de organiserende Poolse kameraden voor hun moed en gastvrijheid!

zondag 11 november 2018

Polen: Verzet laat zich niet verbieden!


Ondanks hevige repressie door de Poolse PiS-regering en het verraad van de organisatoren van de Poolse onafhankelijkheidsmars (Marsz Niepodległości), neemt het Zwart Blok dit jaar toch deel aan de mars om een radicaal en revolutionair tegengeluid te laten horen! Verzet laat zich niet verbieden!




Een uitgebreid verslag en analyse over de gebeurtenissen in Polen de afgelopen week volgt binnenkort op deze site...