Protest tegen NAVO-Top valt in het water: Anti-Trump hysterie overstemd het doel

Naar aanleiding van de komende NAVO-top die op 11 en 12 juli in Brussel plaats vindt, werd afgelopen zaterdag (7 juli) een demonstratie hiertegen georganiseerd. De daaropvolgende dag, zou er tevens een zgn. ‘counter-top' georganiseerd worden voor en door anti-NAVO activisten. 

Het organiserende platform stelde "niet te willen meestappen in dit militaire opbod dat ten koste gaat van armoedebestrijding, sociale bescherming, de aanpak van klimaatverandering, een humaan opvang beleid voor vluchtelingen, een diverse en solidaire samenleving. Zij willen investeringen in onderwijs, gezondheidszorg, klimaat en internationale solidariteit in plaats van in nieuwe gevechtsvliegtuigen." 

Nobele doelen op het eerste gezicht, maar in plaats van een duidelijk en consequent anti-imperialistisch geluid te laten horen, werd het gehele protest overschaduwd door een overduidelijke anti-Trump hysterie. Een irrationele anti-Trump hysterie die geheel overeenkomt met die van de bourgeois-pers en die de 'eigen' (West-Europese) bourgeoisie - ja, eigenlijk het gehele EU imperialisme volkomen buiten schot laat of zelfs aanmoedigt!

Het waren de PvdA/PTB, Groenlinks, LSP, de pseudo-trotskistische Linkse Socialist (reformistische en bourgeois-partijen dus), diverse pro-Palestijnse organisaties (BDS – Boycot, Desinvesteringen en Sancties [tegen Israël]), pro-Iran en -Rojava clubjes, etc. die vandaag de kar trokken. Volgens verschillende mainstream pers zouden maar liefst 1400 deelnemers aan de demonstratie hebben deelgenomen. Dat zou wel gegund zijn, maar een eigen waarneming bij station Brussel-Noord (het startpunt van de demonstratie) wekte eerder de indruk dat er slechts sprake was van enkele honderden deelnemers. Aan het anti-Trump sentiment in de wereld zal het in ieder geval niet gelegen hebben. De mainstream media, zeker die in Europa, zorgen er wel voor dat het vuur tegen hem opgestookt blijft.

Het anti-Trump protest in Brussel afgelopen zaterdag: klein, bont gezelschap. Geheel reformistisch links was weer samen tegen de vijanden van hun 'eigen' heersende klasse

Bij aanvang van de betoging werd al direct duidelijk dat Trump deze middag wel iets te veel 'eer' toe gedicht kreeg. Trump, de man die de NAVO-oorlogsmachine opstookt! Trump, de man achter het meedogenloos immigratiebeleid! Trump, de man achter het angstklimaat tegen alle moslims in de wereld! Trump, de man die deals sluit met mensenrechten-schendende regeringen! Trump! Trump! Trump!, klonk het op het podium. Maar wacht eens even? Was het ook niet diezelfde Trump die er op hamerde dat de NAVO "een achterhaald project" was? Was Trump niet diegene die pleitte voor minder interventies en meer isolationisme: America First!? Trump de man die de in Duitsland gestationeerde Amerikaanse soldaten nu overplaatst naar Polen? Is dat nu eigenlijk tegen de Russen bedoelt of was hij nou in het geheim een vriend van Poetin? Er is geen touw meer aan vast te knopen. 

Natuurlijk klopt het dat er een verrechtsing gaande is en dat er een klimaat wordt gecreëerd waarin haat jegens moslims wordt aangewakkerd. Maar is Trump daar allemaal verantwoordelijk voor? De sprekers repten met geen woord over de opkomst van de N-VA – respectievelijk Bart De Wever en Theo Francken, die het klimaat creëerden waarbinnen een jonge moslima meedogenloos aangevallen en verminkt kon worden nabij Charleroi. En heeft niet een Belgische politiekogel de tweejarige Mawda koelbloedig vermoord onder toeziend oog van de N-VA? 

De ouders van Mawda op de treurmars voorafgaand aan de begrafenis van hun tweejarige dochter (haar foto op hun borst), welk om het leven kwam door een kogel van de Belgische politie

En als we het toch over het 'Belgische racisme' hebben: de Congolese onafhankelijkheidsstrijder (en eerste verkozen premier van de Republiek Congo in de jaren’60) Patrice Lumamba heeft dan wel sinds enkele weken zijn eigen plein in België; Brussel (een slap monument wat aan de grens met Brussel Stad en de gemeente Elsene ligt; waarbij alleen het Brusselse stukje van het plein erkend is – Elsene weigerde), maar België heeft nog altijd haar koloniale verleden niet onder ogen willen zien – laat staan bekritiseerd. Want immers, kritiek op koning Leopold II is direct kritiek op de Belgische monarchie. In Oostende treft men op de boulevard nog altijd een standbeeld van hem, de man die miljoenen Congolezen over de kling jaagde voor zijn rubber gewin toen hij de Vrijstaat Congo als zijn persoonlijke (!) bezit beheerde. (In 1908 zou hij Congo, na kritiek op zijn beleid, verkopen aan de Belgische staat.) Zou men niet eerst de hand in eigen boezem steken, alvorens anderen te bekritiseren?

   

De sprekers op deze demonstratie blonken er vooral in uit om de mainstream "feitjes" te reproduceren. Zo werden via Trump al snel een paar bruggen te ver geslagen richting andere 'autoritaire' leiders zoals Erdogan en Poetin (die laatste is niet eens een NAVO bondgenoot!). Erdogan zou weer verantwoordelijk zijn voor steun aan de grote boze jihadisten, waar de 'heldhaftige' Koerden (met behulp van de NAVO luchtmacht) tegen strijden. En de cirkel was weer rond: één grote protest orgie tegen de vijanden van het 'vrije Westen' (Trump, Erdogan, Poetin). Dat Duitsland en Frankrijk ondertussen hard bezig zijn om een eigen EU-defensiemacht (PESCO) op te zetten en nu hun eigen tanks produceren, bleef hier geheel buiten beschouwing. Macron zijn plannen voor een nieuwe Franse kolonisering van Afrika werden eveneens door geen enkele spreker genoemd. 

De Euro Main Battle Tank van het Duits-Franse fusiebedrijf KNDS. Met links onder het kanon een Duitse vlag, rechts een Franse en in het midden gele EU-sterren 

De realiteit is dat het EU imperialisme zich door diens oude beschermheer Amerika in de steek gelaten voelt als gevolg van Trump zijn "America First" politiek. Daarom is de EU nu begonnen om zich zelf te militariseren, om zo haar eigen imperialistische belangen en ambities veilig te stellen. Ondertussen gaan de Nederlandse en Franse missies in Mali gewoon door, zit Duitsland nog steeds in Afghanistan en bestoken Belgische gevechtsvliegtuigen Syrië en Irak. De enigen die nog baat hebben van de Amerikaanse (lucht)steun zijn hun Koerdische proxies in Syrië en Irak.

Het Amerikaanse beleid met betrekking tot Interventionisme was altijd al wisselvallig. Afhankelijk van de president was er zo nu dan minder of iets meer terughoudendheid. Zo had de 'darling' Obama (held van veel van reformistisch 'links') dan wel minder strijdkrachten ingezet in conflicten, maar wel meer drones. Resultaat: nog meer burgerslachtoffers dan al gebruikelijk was door toedoen van Amerikaanse troepen. Dat maakte van Obama de meest gehate president in Afghanistan en Pakistan (nog meer gehaat dan Trump hier). 

Door het accent zo duidelijk op Trump zijn botte houding te leggen, ging de organisatie aan elke redelijkheid van een politieke analyse voorbij. Want op een eis tot interventie in Venezuela na, was het juist Trump die ervoor opperde om de Amerikaanse troepen uit Afghanistan, Syrië en Irak terug te trekken. Hij werd hierbij vooral door zijn eigen militaire staf dwars gezeten. Ook riep hij op om uit de NAVO te stappen en deze te ontbinden. Toen hij uiteindelijk wel raketten op Syrië afvuurde werd hij bejubeld door dezelfde mainstream pers die nu kritiekloos door de sprekers op deze demonstratie na gepraat werd. Cynisch kunnen we stellen dat Trump zijn beloofde beleid om deze interventies te stoppen nooit consequent doorgezet heeft.

Uiteraard willen wij nu niet stellen dat het wezen van het Amerikaans imperialisme onder Trump veranderd is. Maar zijn isolationistische-politiek is wel de meest vergaande in de recente Amerikaanse politieke geschiedenis. Het is nu juist het EU-imperialisme die telkens de oude banden met Washington - en daarmee de NAVO! - in stand wenst te houden. Dat is waar deze demonstratie de fout in ging: men liet de 'eigen' bourgeoisie, het EU imperialisme, volledig buiten beschouwing. Sterker nog de sprekers blaften met de EU imperialisten hun reactionaire retoriek mee! 

De alleszeggende foto van dit jaar: de nieuwe realiteit op de laatste G7-top – Europa die tracht Amerika te bereiken, die op haar beurt wel klaar is met haar bondgenoten

In die zin verschilt hun denken niet zo veel van Trump zijn "America First" politiek. In de kern was dit protest niet meer dan een oproep aan de eigen bourgeoisie om harder op te treden voor het "eigen belang" - lees: EU belang. Ze vergeten daarbij echter een belangrijke historische les, die al tijdens de Eerste Wereldoorlog werd opgedaan. Namelijk: De hoofdvijand staat in eigen land! Dat betekent dat de eigen bourgeoisie als eerste verslagen dient te worden. Zolang links zich deze wijsheid niet eigen maakt, zullen deze protesten voor een andere maatschappij nooit meer zijn dan (verkapte) steun aan het 'eigen' imperialisme!

              

Een wat gewaagde these; maar Trump zijn beleid zou natuurlijk ook kunnen leiden tot de destabilisering van de Europese bourgeoisie - voornamelijk in het industriële 'heartland' Duitsland. De handelsoorlog omtrent importheffingen op staal en auto’s uit de EU zou er toe kunnen leiden dat de arbeiders in deze sectoren zodanig hard getroffen worden dat de goedbetaalde arbeidersaristocraten, clientèle van de SPD en de vakbonden bedreigd zouden worden door een vergaande proletarisering. Dat zou al snel een daadwerkelijk revolutionaire massabeweging in de belangrijkste economie van de EU op de been kunnen brengen. 

Dus laat Trump maar als een sloopkogel de Westerse gevestigde orde afbreken. Dat zal enkel revolutionaire perspectieven bieden... 

Autonomer Nationalismus in den Niederlanden​ - Die Nationale Sozialistische Aktion stellt sich vor​

Aus die Geschichte der Bewegung: Interview mit der NSA - Der Fahnenträger - Ausgabe 19 / Summer 2011

Wir sind eine Gruppe autonomer Aktivisten in den Niederlanden, deren Bestreben es ist, für radikale Arbeitersautonomie sowie für den ratesozialismus zu kampfen. Es soll an dieser Stekke versucht werden, die Grundingsgeschichte des Projekts "NSA" zu erläutern:​

​

​1. die Grundingsgeschischte des Projekts "NSA" zu erlautern.​

​​

2. unsere Ansichten in Bezug auf das Thema "Autonomie" Dazustellen (die sich unserer Meinung nach ganz klar unterscheiden von den im so genannten "Nationalen Widerstand" zu diesem Thema vorherrschenden Vorstellungen) und​

​

3. Euch einen kleinen Einblick zu bieten bezüglich der aktuellen Szene-interne Debatte (sowohl innerhalb des Kollektivs NSA wie auch innerhalb der Szene insgesamt).​

​

Zunächst mochten wir uns jedoch noch bei der Fahnentrager-Redax für das an uns gezeigte Interesse bedanken - das zeigt, dass wir uns auf dem richtigen weg der politischen Arbeit befinden.​

​

NSA - WAS WIR SIND UND WAS WIR WOLLEN​

​

Die NSA ist ein Widerstandskreis autonomer sozialrevolutionärer Nationalisten, der sich selber als 'nationale Internationalisten" betrachtet (man konnte auch sagen "internationalistische Nationalisten"). Als Sozialrevolutionäre (also Kampfer fur die soziale Revolution) stehen wir uneingeschränkt auf der Grundlage des Klassenkampfes. Daher haben in unserem gesamten Denken und Handeln die Klasseninteressen des nationalen Proletariats absolute Priorität Ohne Wenn und Aber stehen wir dabei auf der Seite der nationalen Arbeiterklasse - unter Einsatz aller uns zur Verfugung stehenden Mittel. Die Mehrheitsposition innerhalb des Kollektivs geht dabei davon aus, dass ein jeder, der sich seinen Lebensunterhalt durch Lohnarbeit verdient, zur Arbeiterklasse gehört, also dass die überwältigende Mehrheit des Volkes zum Proletariat gehort.​

​

Die in der Vergangenheit in West- und Nordeuropa erfolgte Masseneinwanderung wird von uns abgelehnt. Unseres Erachtens ist es die Aufgabe der jeweiligen "eigenen" nationalen Arbeiterklasse, die Nation zu verteidigen und eine jeweils eigenständige Art des Sozialismus zugeschnitten auf der spezilischen Bedürfnisse der jeweiligen nationalen Arbeiterklasse zu erkämpfen. In diesem Sinne sind wir "national" sozialistisch (nicht zu verwechseln mit dem hitleristischen "Nationalsozialismus"!)​.

​

Weltanschaulich betrachtet stellt unser Kollektiv keine homogene Einheit dar: innerhalb des Kollektivs gibt es unterschiedliche politische Ansichten. In den letzten Jahren (seit Ende 2008) haben jedoch der Ratesozialismus, insbesondere die sogenannte "Hamburger Richtung" um die KAPD-Grunder Laufenberg und Wolffheim (1919-1920), aber auch die FAUD und der Ratetheoretiker Anton Pannekoek, der Anarchosyndikalismus (Sorel, Praxis der CNT-FAI in Spanien) sowie die Idee der radikalen Arbeiterautonomie (Autonomia Operaia, Italien 1969) eindeutig an Einfluss gewonnen. Man konnte das als das (vorläufige!) Endergebnis eines politischen Werdeganges betrachten, der bereits 2006 begonnen hatte. Im Laufe dieses politisches Klärungsprozesses wurde der Versuch gemacht, bestimmte revolutionäre Kernelemente unterschiedlicher politischer Strömungen in einem neuen Kontext miteinander zu verschmelzen, sozusagen zu "synthetisieren" (eine Synthese zustande zu bringen).​

​

Aktuell fokussiert sich die Szene-interne Debatte auf zwei wichtige Themenkomplexe:​

​

1. Das Privateigentum an den Produktionsmitteln: Wird von uns unheilig abgelehnt. Diesbezüglich existiert im Kollektiv Konsens.​

​

2. Das so genannte "Führerprinzip": Wird ebenfalls ganz klar abgelehnt, da eindeutig im Widerspruch zu den Grundsatzen des autonomen Selbstverstandbisses befindlich. Auch in dieser Frage gibt es im Kollektiv Konsens. Wie zu erwarten, sorgte unsere Stellungnahme für Verwirrung und (teilweise) auch fur Verärgerung im Teilen der Gesamtszene.​

​

AUTONOMIE - MEHR ALS NUR EINE AKTIONSFORM​

​

lst eine der wenigen (vieleicht sogar als einzige) Gruppen innerhalb des sog. "Nationales Widerstands" sind wir uns im Klaren, dass " Autonomie" ganz klar mehr bedeutet als lediglich das Übernehmen (besser: Kopieren) einer bestimmten Aktionsform.​

​

Richtige Autonomie ist unvereinbar mit bestimmten, in unserer Szene noch immer vorherrschenden und langst überholten traditionalistischen politischen Vorstellungen (z. B. "Führerprinzip" ). " Autonomie" , "autonom sein" , "autonom kampfen" usw. mussen zwangslaufig lediglich Floskeln bleiben, wenn man sich nicht endlich dazu ebtschliesst, mit bestimmten politischen Ansichten und Denkweisen (von gestern und vorgestern) zu brechen. Blindlings hinter irgendwelchen historischen Gestalten aus einer langst vergangenen Epoche herlaufen bringt uns nicht weiter. Was wir brauchen, ist immer und unter allen Umstanden die "Konkrete Analyse der konkreten Lage" .​

​

Zum Beispiel ist das Einzige, was wir Bezug auf den Kapitalismus mit 100%iger Sicherheit wissen, dass dieser sehr flexibel und sehr stark anpassungsfähig ist, und dass dieser sich immer wieder aufs Neue mit Erfolg an die geänderten Bindungen anpasst. Deshalb sollen auch unsere Kampfmethoden an die sich verändernden Bedingungen angepasst werden, damit wird in der Lage sind, das System an seinen empfindlichen Stellen zu treffen.​

​

Innerhalb unseres Kollektivs hat sich heute die Überzeugung durchgesetzt, das einige Personen aus der Geschichte der Bewegung, die man vor einigen Jahren noch als "verdienstvolle Kämpfer" fur die nationale Sache betrachtet hatte, eigentlich lediglich die Interessen des Grosskapital verfochten und im Dienste der Konterrevolution die soziale Revolution der Arbeitermassen nach 1918 niederschlugen.​

​

Unserer Meinung nach sind nur die Massen wirklich "rein" und revolutionär "Stellvertreterpolitik", bei der wirklichen Entscheidungen von irgendwelchen Bonzokraten, selbsternannten "Führern" oder auch einer selbsternannten "Avantgarde" quasi "selbvertretend" für oder "im Namen" der Massen getroffen werden, lehnen wir entschieden ab. Die Massen sollen selber das Ruder in die Hand nehmen und bestimmen, wo es so lang geht "autonom" (d.h. unabhängig) von jedweder Partei oder Gewerkschaft. Denn: Ob "links" oder "rechts" alle mochten die bestehenden Macht- und Eigentumsverhaltenisse erhalten und sich daher allesamt Feinde der Abeiterklasse!​ Hier gilt einmal der bekannte Satz von Ulrike Meinhof: "Entwider du bist ein Teil des Problems oder ein Teil der Lösung. Dazwischen gibt es nichts!"

NATIONALISMUS​

​

Es sollte einem jeden ab jetzt schon klar geworden sein, dass wir uns entschieden von den NS-Traditionalisten abgrenzen. Wir durften uns alle darüber im Klaren sein, dass wirklicher nationaler Sozialismus nichts zu tun hat mit dem traditionellen historischen Nationalsozialismus, wie er auch heute noch von Teilen des nationalen Widerstands propagiert wird.​

​

Innerhalb des Kollektivs gehen die Meinungen, wie man den Begriff "national" nun genau interpretieren soll, auseinander: Die Mehrheit plädiert fur die "Völkische" Interpretation, wonach in erster Linie lediglich Volksgenossen zur nationalen Arbeiterklasse gerechnet werden konnen. Im Ubrigen geht man von dem Grundsatz des Ethnopluralismus aus. Eine Minderheit vertritt die Ansicht, dass man den Begriff "national" nicht ethnisch einengen soll, sondern dass im Prinzip jeder innerhalb der staatlichen Grenzen der Niederlande wohnhafte Proletarier holländischer Staatsangehörigkeit automatisch auch der nationalen Arbeiterklasse angehört Also, ironischerweise konnte man hier fast von typischen "links-rechts" Widersprüchen sprechen.​

​

Klarer Konsens existiert jedoch dahingehend, dass die Nation am sich schon ein Ausdruck der Souveränität des Volkes darstellt, ohne dass man dafür noch einen "Staat" braucht. Unsere Devise lautet daher: Mit der Nation gegen den Staat!​

​

Die nationale und soziale Befreiung aller Arbeiter innen gilt es zu erreichen durch die Räteherrschaft (also die totale Machtsubernahme seitens der Arbeiterrate). Ansatz dafür liefern die russische bzw. die deutsche Revolution 1917-1918. Nur durch die Räteherrschaft ist das Proletariat in der Lage, seine Diktatur zu verwirklichen notwendig um den konterrevolutionären Bestrebungen der gestürzten Bourgeoisie entgegenzutreten. Die Diktatur des Proletariats, von der hier die Rede ist, also die wirkliche Klassendiktatur, hat überhaupt keine Gemeinsamkeit mit der Diktatur irgendeiner Avantgarde-Organisation (wie später in Sowjetrussland die bolschewistische Staatspartei).​

​

Unsere Kämpfe fur die nationale Befreiung und gegen den weltweiten Imperialismus führen wir als Teil der weltweiten antiimperialistischen Bewegung. Denn es gilt ganz klar die These von Che Guevara, dass der weltweite Imperialismus nur auf globaler Ebene angegriffen und vernichtet werden kann, d.h. dass er von den unterdrückten Völkern der Welt überall und gleichzeitig angegriffen werden soll. In diesem Sinne verstehen wir uns als "Internationalisten" (jedoch nicht zu verwechseln mit dem trotzkistischen Internationalismus).​

​

ZUKUNFTVISION​

​

Was dringend Not tut, ist der Aufbau international vernetzter Zusammenhänge, damit unter Kampf fur nationale und soziale Befreiung besser koordiniert und auf eine qualitativ hohere Ebene gehoben werden kann. Denn gerade jetzt, in der heutigen Systemkrise, mussen nicht irgendwelche Einzelerscheinungen, sondern der Staat direkt angegriffen werden. Dabei ist es gleichgültig, unter welcher Fahne und von wem genau dieser Angriff gegen den Staat geführt wird. Wichtig ist jetzt in erster Linie, dass Schweinesystem überhaupt kompromisslos angegangen und angegriffen wird! An uns ist die Aufgabe, dafür zu sorgen, dass unsere Ansichten die vorherrschenden Ansochten unter den Massen werden!​

​

TOT DEN STAAT UND SEINEN ORGANEN!​

​

ES LEBE DIE AUTONOMIE!​

​

ES LEBE DER RATESOZIALISMUS!​

​

Die Nationale Sozialistische Aktion​

​

NACHSCHRIFT:​

​

1. Notwendigkeit des Klassenkampfes als "Tatsache im kapitalistischen System und Katalysator des Kampfes der Ausgebeuteten und Unterdrückten gegen das System."​

​

2. Notwendigkeit der revolutionärer Diktatur (Räteherrschaft). Diktatur des Proletariats - Diktatur der Klasse, nicht der Partei oder irgendeiner anderen Avantgarde-Organisation. Als Volkszugorgane der revolutionärer Diktatur gelten die Arbeiter- und Soldatenräte (Vorbilder sind die russische Revolution 1917, und die deutsche Revolution 1918).​

​

3. Notwendigkeit des politischen Massenstreiks (Generalstreiks) als Vorbereitung fur die Machtübernahme.

Stakingsacties in de Metaal - Het Poldermodel voorbij: Maar welke richting op?

Onderhandelingen tussen werkgeversorganisatie FME met de vakbonden om een fatsoenlijke cao af te sluiten voor de 150.000 metaalarbeiders uit de metalektro zijn stukgelopen. Behalve eisen voor hogere lonen, meer vaste banen en gelijk loon voor flexwerkers, eisen de vakbonden ook een generatiepact - zodat jongeren weer een vaste baan krijgen binnen de sector, terwijl ouderen daardoor juist gezond de eindstreep kunnen halen en hun kennis over kunnen dragen - en willen ze af van de verplichting om op bevel van de baas steeds maar weer overuren te maken.

Nadat er vorige maand eerste stakingsacties bij Fokker en DAF werden gehouden, hebben de stakingen zich nu inmiddels verder uitgebreid binnen de metaalsector. Afgelopen woensdag 20 juni staakten duizenden arbeiders van grote industrieconcerns zoals VDL, Nedcar, ASML, Scania en Wärtsilä (Zwolle, Meppel) op zes plaatsen in het land. Ook kleinere bedrijven (o.a. in en rond Nijmegen) zijn het toneel van stakingsacties.

Hoewel De Nederlandsche Bank onlangs nog vol trots beweerde dat de lonen in Nederland weer stijgen (2,1% gemiddeld), is het een gegeven dat loonstijgingen er niet vanzelf komen. Dit kan alleen door harde klassenstrijd gerealiseerd worden. Zo wordt de grootste en meest strijdbare bond van Nederland, het FNV, al op verschillende flanken gepasseerd door de werkgevers. Dit doen zij door met de ondernemingsraad van de desbetreffende bedrijven eigen afspraken te maken in zogenaamde arbeidsvoorwaardenreglementen (avr). Dit gebeurde voorheen al bij Jumbo en Action. Zo stemmen arbeiders sneller (en vaak onder druk en intimidatie) in met slechtere omstandigheden. Tevens kunnen dergelijke avr’s per individu toegepast worden waardoor de ene collega 1% loonsverhoging krijgt in een slappe avr, terwijl de andere collega die niet ingestemd heeft met deze avr met een verlopen cao blijft steken i.p.v. dat alle collega’s een gezamenlijke 3% loonsverhoging krijgen in een opnieuw door de bonden afgesloten cao. In de detailhandelsbranche non-food is de FNV zelfs tot 2020 gepasseerd door de kleinere vakbonden CNV, De Unie (twee “gele bonden") en Alternatief Voor Vakbond.

In de metalektro weigeren de kapitalisten bij de cao-onderhandelingen tot nu toe de loonsverhoging van 3,5% met een vloer van €1000 per jaar te betalen. Daarom zullen de stakingsacties de komende tijd doorgezet worden. Van de werkgeverszijde moet niet verwacht worden dat deze vanzelf na enkele overleggen instemmen met betere arbeidsomstandigheden. De praktijk bewijst dat vakbonden nog altijd meer voor elkaar krijgen dan vóór een staking (maar nog altijd minder dan hun eis was, zie onder). Toch is een staking op langere termijn vaak nuttig gebleken. Echter, de arbeiders dienen ook niet blindelings op de bonzen van de vakbonden te vertrouwen. Deze zullen altijd proberen een arbeidsconflict zo snel mogelijk te laten beëindigen d.m.v. een slap akkoord! Desondanks: overwinning aan de stakende metallo's!

48 uurs-staking bij DAF