De mythologie van het Germaanse volk

De mythologie van het Germaanse volk

Mythes liggen aan de basis van het ontstaan van een maatschappij, zij vormen de wortel van het “denken” en van het “zijn”. Alle maatschappijen en culturen vormen hun eigen soort tribale mythologie waaraan zij hun kracht, cultuur en identiteit ontlenen. Zij vormen dan ook de etnische en spirituele voorgeschiedenis van een samenleving. Mythologie is een onmisbaar onderdeel van het Volkse bewustzijn. Zonder het altijd te beseffen speelt dit een tijdloze cruciale rol in ons leven. Ieder van ons kan na een persoonlijke inspanning dan ook haar aanwezigheid bemerken in zijn/haar eigen “denken”.

De esoterische mythen in hun basis werden niet gemodelleerd uit een serie van persoonlijke ervaringen van een individu of een ander, zij waren de oorspronkelijke paradigmatische modellen vastgesteld door de “hogere spirituele adepten”. De helden die men het meest bewondert verwerden dan ook spontaan tot mythen en zetten anderen weer aan tot grootse daden. Zonder Achilles en de Ilias zou Alexander niet de verovering van het oosten hebben ondernomen. Zonder Alexander zouden vele andere grote mannen uit de geschiedenis nooit hun hogere potentieel benut hebben. In werkelijkheid is de mens “ongeboren”. Het is via “offer” dat hij geboren wordt en naar aanleiding van zijn daden in Midgard zal bepaald worden of hij geschikt materiaal is voor legende en excellent genoeg is om te mogen feesten met Wodans gevallen helden in het Walhalla.

Met behulp van mythen lossen wij duizend en een dagelijkse problemen op en bereiken we moreel evenwicht. Er is dan ook niet zoiets als een vergeten mythologie in een afgezonderde maatschappij. Het is mogelijk dat men tradities en praktijken verwaarloosd maar er blijft altijd het genetische geheugen en deze oude gewoonten en gebruiken kunnen worden terug gevonden. De aarde heeft ook een “geheugen” en is en zal altijd een getuige van de geschiedenis zijn ook al hebben wij niet altijd evenveel waardering voor haar. Mythologie fungeert als een waardevolle tijdcapsule, niet vol met aardse zaken maar gevuld met esoterische wijsheden die ons laten zien hoe onze voorouders in het leven stonden. Deze esoterische wijsheid in de gedaante van volksverhalen houden ons culturele erfgoed in tact en hebben dan ook een blijvende waarde. Misschien dat de Heidense goden tot op bepaalde hoogte te makkelijk voor de mensen waren, leven en laten leven was hierin een belangrijk credo. Dit was achteraf bezien een zwakte, een hiaat waardoor een vreemde “religie” zijn intrede kon doen. Een “religie” met wereldheerschappij en de daarmee gepaard gaande vernietiging van de natuur, op basis van etnische geesten en wegen van het heidense volk, op zijn agenda.

Door de eeuwen heen heeft de natuur altijd een belangrijke rol gespeeld in de oude Germaans Heidense samenlevingen. Om de tijdloze principes van de wetten van de natuur volledig te kunnen begrijpen moeten we onze visie van “de geest en ons wezen” aanscherpen. De veelzijdigheid van de natuur ken geen beperkingen die liggen immers in ons zelf. Op elk niveau is ons wezen een intrinsiek onderdeel van de vitaliteit van het universum. De kracht van het “denken” bezit een enorme macht. Echter het denken alleen kan onze maatschappij en ons universum niet redden evenmin als het de Romeinse beschaving niet kon redden na het bekeren tot het Christendom, dit opende immers alleen de deur tot duizend jaar brute straffen en verraad jegens zijn medemens. Als we onze maatschappij willen redden, en niet alleen onze eigen ziel, moeten we proberen meer ons verstand te gebruiken en weer een gezond respect voor de natuur en de aarde die ons leven in stand houdt verkrijgen.

Het Germaanse volk in de huidige Westerse wereld is ontstellend ver van zijn natuur af gegroeid. In de vroegste tijden schiep de diepe verbondenheid met de natuur een ecologie van metaforen; alle dingen waren gerelateerd. De natuurlijke wereld en haar verschuivende patronen waren niet meer dan een uitbreiding van het proces dat de mens zelf schiep en dat het leven was. Onze heidense voorouders liepen, groeiden, hadden lief en stierven als onderdeel van de hele symfonie van het leven. Alle dingen waren levend, er was geen scheiding tussen sacraal en profaan, alle leven was spiritueel. Onze inheemse mythologieën met zijn tribale goden verenigden de mens met de natuur en zijn universele wetten waaraan we eeuwig onderworpen zullen zijn. De natuur weerspiegeld de mens en de mens weerspiegeld de natuur. Zij nemen beiden deel aan een bestaan waarin er geen scherpe scheiding tussen hun is.

Natuurlijke, ongeconditioneerd intelligentie beweegt spontaan naar de waarheid in alle mensen die gebruik maken van hun verstand. De natuur in al haar wegen, schenkt haar creaties de kennis die nodig is voor hun overleving. Het Germaanse volk, in zijn lange wordingsproces, is grotendeels deze oeroude instincten en driften aan het verliezen. Zijn psychische band met het universele leven en de wortels van zijn Volk zijn afgenomen. Terwijl hij steeds verder af drijft van deze basis, zal hij blunders blijven maken, uit ontworteling, egoïsme en verwaandheid, graviterende in de richting van vreemde religies, rassenvermenging en materialistische bezigheden die zijn uitsterven enkel bespoedigen. De natuur zal uiteindelijk juist deze afwijking van genetische drift op zijn eigen manier bestraffen. Een maatschappij dat geen enkele cohesie meer heeft en geen zorg voor zelfbehoud kent, zal zeker uitsterven. De natuur kent immers geen genade voor zwakkelingen. Ons Germaanse Volk moet geconfronteerd worden met het besef dat enkel door vasthouden aan onze vitale eeuwenoude natuurlijke instincten we een kans hebben om te overleven en niet op gaan in de “grijze” wereldmaatschappij.

Het Germaanse volk, zijn cultuur en zijn lot moeten opnieuw, zoals in de oudheid, in overeenstemming komen met de natuur. Ons Volks bewustzijn moet leren om de waarheid van dwaling te onderscheiden en bewust zichzelf bevrijden van de verlokkingen van materie om zijn rechtmatige plaats binnen de perfectie van de schepping van de natuur op te eisen. Deze oude wijsheden moeten zich altijd manifesteren binnen de structuur van onze etnische mythologieën, tradities en religies. Met het oog op het realiseren van het hoogste goed is het noodzakelijk om de kennis van de betekenis van het universum te hebben, om de waarheid te kennen.

De familie en het Volk behoren twee van de belangrijkste pijlers van zorg te zijn. Door middel van traditie waren onze voorouders altijd sterk toegewijd aan hun “clan”. Vandaag de dag moet voor ons Volk, onze “clan” meer dan ooit belangrijk zijn. Zonder deze samenhang, zonder een terugkeer naar de bron van onze etnische identiteit en zonder een even collectieve focus op onze toekomst als Volk bestaat er geen mogelijke kans op “overleving”. Enkel een opgaan in een zielloze egoïstische geld en machtsbeluste wereldmaatschappij. De noodzaak om een Germaanse eenheid te cultiveren is dan ook vanzelfsprekend op dit moment in de huidige cyclus van de wereldgeschiedenis. Het is niet langer een optie om ons kop in het zand te steken, omdat we de werkelijkheid niet onder ogen willen komen en in slaap te blijven terwijl de wereld om ons heen in duigen valt. We moeten ons focussen op onze eigen innerlijke essentie als individu en als Volk. Wij als de kinderen van onze nobele voorouders vertegenwoordigen het collectieve bewustzijn van ons Volk. We moeten deze oude band dan ook versterken en verfijnen en in onszelf kijken naar de route die de deuren zal openen voor onze genetische en natuurlijke instincten.