De G20 in Hamburg: Welcome to Hell!

Menigeen was verbaasd door het hevige verzet tegen de G20 in Hamburg en het heeft dan ook tot de nodige debatten geleid binnen antikapitalistische kringen. In de aanloop van de G20 brulde de systeemmedia al moord en brand over de komst van meer dan 150.000 demonstranten, waarvan er volgens schattingen van de smeris ongeveer 8000 tot geweld bereid zouden zijn. Enkele waarnemers van het ACN/AKN reisden af naar Hamburg en doen verslag.

De dag voor aanvang van de G20 top lichtte politie-commissaris Hartmut Dudde* zijn manschappen al in dat er een koerswijziging plaats zou vinden: de smeris zou een harde, repressieve lijn gaan volgen. Van enige de-escaleringsstrategie was geen enkele sprake. Dudde koos er op voorhand doelbewust voor om de confrontatie met de demonstranten op te zoeken.

Hoewel de eerste protesten tegen de G20 aanvankelijk nog vreedzaam verliepen, escaleerde het donderdagavond tijdens de "Welcome to Hell" demonstratie in Hamburger-Hafen. Volgens de systeemmedia zou de smeris de demonstratie ontbonden hebben, omdat enkele deelnemers weigerden om hun vermomming af te doen. In de praktijk kregen de 12.000 demonstranten geenszins de tijd om te voldoen aan de eisen van de smeris. Per direct ging de smeris de confrontatie aan. De demonstranten werden geprovoceerd en aangevallen in een poging om pakweg duizend autonomen te isoleren van de rest van het protest. Ondanks deze poging om de autonomen in te sluiten, wisten verschillende groepen activisten toch uit te breken en zichzelf te verspreiden in de wijk Sternschanzen. Daar mondde het uit in hevige en intensieve straatgevechten tussen autonomen en de smeris. Al snel ontaardde het in een waar slagveld; dure auto's moesten het ontgelden; veel rook in de straten en erboven door brandende objecten en barricades; robocops in de straten; excessief gebruik van geweld, traangas en waterkanonnen door de smeris. Een politiehelikopter werd in de ochtend zelfs bijna neergehaald met behulp van pyro's.

Door deze gewelddadige escalatie werd de stemming bepaald voor de hierop volgende dagen van protest. Ook vrijdag werd gekenmerkt door een ongekende repressie door de smeris. De wijk Sternschanzen werd hermetisch afgesloten, zwaar bewapende speciale eenheden (SEK) werden ingezet en extra versterkingen werden opgeroepen (ondanks de al 20.000 agenten (!) sterke troepenmacht). De wijk St. Pauli was nog wel enigszins toegankelijk en was het toneel van verschillende 'protest' feestjes, spontane demonstraties en korte kat-en-muis spelletjes met de smeris. Zaterdag zou het geheel afgesloten worden met een grote burgerlijke demonstratie, meer dan 200.000 mensen maakten hierbij een vuist tegen de G20. De demonstratie zelf verliep vreedzaam, maar eindigde wederom in verschillende provocaties van de kant van de smeris. Het intense verzet van de voorafgaande dagen bleef echter uit.

Het besluit van Bundeskanzler Merkel om de G20 top juist in het links-activistische bolwerk Hamburg te houden bleek een partijpolitiek spel. In een reactie op al het geweld riep de systeemmedia in koor dat "links" een verantwoording schuldig zou zijn voor de gebeurtenissen rond de G20. Vooral de reformistische en burgerlijke "linkse" partijen (SPD, Die Grünen en Die Linke) moesten het ontgelden. Alleen 'Die Linke' durfde zich aanvankelijk nog uit te laten over het buitensporige politiegeweld, maar trok deze verklaring al snel in om zich aan te sluiten bij de rest van de bourgeoisie. In Nederland zagen we een vergelijkbare reactie bij de reformisten van de SP, waarbij Emile Roemer met klem het geweld rond de G20 veroordeelde (over het geweld van de smeris bleef hij echter opmerkelijk stil).

Ook binnen de radicaal-linkse scene was er de nodige discussie over het geweld rond de G20 protesten. Sommigen omarmden de rellen en wilden de spontaniteit van de acties niet in diskrediet brengen. Anderen veroordeelde de vermeende 'zinloze rellen' en het 'a-politieke geweld'. Andreas Blechsmidt – woordvoerder van de Rote Flora – wees (terecht) met de vinger naar het politieoptreden van donderdag. Niet het Zwart Blok, maar de smeris was schuldig aan het buitensporige geweld. Toch distantieerde hij zich met klem van de vernielingen in het Schanzenviertel. Een logische verklaring, aangezien de Rote Flora afhankelijk is van een goede relatie met de wijk, die grotendeels de rugdekking vormt voor haar activiteiten daar. Opmerkelijk genoeg kreeg Blechsmidt bij deze verklaring veel bijval van de systeempers (en een groep lokale ondernemingen): Hoogstwaarschijnlijk moest dit het werk van Zuid-Europeanen zijn (de vele Griekse, Italiaanse, Spaanse en Franse demonstranten), die niet bekend waren met de verhoudingen in de wijk. Ook aannemelijk is dat ze gewoon simpelweg alles wat Duits was, als een legitiem doelwit zagen (het Duitse imperialisme is immers grotendeels verantwoordelijk voor de economische uitholling van de zwakkere economieën in Zuid-Europa, wat natuurlijk veel kwaad bloed heeft gezet).

Ook binnen de nationale scene lokte de gebeurtenissen in Hamburg de nodige reacties uit. Een aanzienlijk deel hiervan toonde zich weer eens van hun meest aartsreactionaire kant: "Hamburg zou zijn gegijzeld door georganiseerde anarchistische terroristen!" De hooligans van HoGeSa riepen op "om de controle over de stad terug te nemen!" - een verkapte oproep om samen met de smeris anti-G20 demonstranten aan te vallen. De gebruikelijke rechtse elementen stonden weer vooraan om met het wolvengejank van de bourgeoisie mee te huilen en veroordeelden "de relschoppers die het privaateigendom van de arbeidersklasse [oh ???]" zouden slopen. Het Nederlandse ACN/AKN collectief neemt bij deze nadrukkelijk afstand van dit soort reactionaire elementen (ook binnen het internationale ACN/AKN-verband!). De doelgerichte acties tegen de G20, tegen haar infrastructuur en haar beveiliging (de smeris), zouden nooit mogelijk zijn geweest zonder de spontane 'rellen' en tijdelijke rebellie die in Hamburg was ontstaan. Als zodanig heeft het geen enkel nut om hier een of andere ethische filosofie aan te verbinden, laat staan om kritiekloos de systeemmedia en de bourgeoisie na te praten!

LAAT DE REACTIONAIRE HONDEN MAAR BLAFFEN! 

DE REVOLUTIONAIRE KARAVAAN TREKT VOORT!

HAMBURG: >>KRIEG BEGINT HIER!<< - "HURRA! EURE WELT GEHT UNTER!”

Noot: * Hartmut Dudde heeft een lange staat van dienst als opperbevelhebber van politiegeweld. Op de avond van 21 december 2013 probeerde Dudde in Hamburg ook al een demonstratie van autonomen te blokkeren. Dit lukte na ongeveer 200 meter, echter de situatie escaleerde toen ook volledig. Stenen vlogen door de lucht en het waterkanon werd ingezet, met als gevolg honderden gewonden aan beide kanten. De systeemmedia omschreef het toen als een "publiek slagveld", een van de grootste confrontaties die Hamburg sinds lange tijd gezien had. Tot dagen na het incident moest de politie bepaalde stadsdelen tot “gevarengebied” verklaren. 

Hartmut Dudde - Opperbevelhebber van Politiegeweld