vrijdag 27 januari 2012

Staat WO III voor de deur?

In de schaduw van de wereldwijde economische crisis staan we op de rand van weer een grote oorlog waarbij vele landen betrokken zullen raken. Crisistijden zijn immers altijd het goede moment voor oorlog. Het helpt de regeringsleiders onder andere om het plebs af te leiden van de echte problemen die er spelen. Oorlog is tevens ook booming business en zorgt er voor dat de beurzen (tijdelijk) weer even stijgen en er dus flink veel geld verdiend kan worden door de happy few.

Het maakt niet uit wat de uitkomst van de oorlog is, de westerse propaganda machine heeft veel geleerd de afgelopen decennia en weet het volk hoe dan ook wel op de mouw te spelden dat het toch op een of andere manier wel een succes was. Dat het volk blij is met hun "bevrijding", dat ze de westerse troepen dankbaar zijn voor hun "bevrijding" en dat ze nu pas voor het eerst in hun leven echt gelukkig zijn omdat ze eindelijk "vrijheid en democratie" kennen.

Laten we eens kijken naar een paar van de Westerse “successen” uit het afgelopen decennium.

Afghanistan

De oorlog in Afghanistan, die nu al 10 jaar voort sleept, heeft het leven gekost aan duizenden en duizenden Afghanen. Dit op directe wijze; door het geweld van de militaire acties, of indirect door o.a. ziektes, gebrek aan medische behandelingen, misdaad, ondervoeding en de wetteloosheid als het gevolg van de oorlog. Het land staat momenteel op de rand van een burgeroorlog.

President Obama spreekt over Afghanistan als een groot succes waar Amerika zijn doelen bereikt heeft. Dit is natuurlijk multi intrepeteerbaar, welke doelen heeft hij het over? Het doel dat zijn bazen er veel geld aan moesten verdienen? Amerika sluit de oorlog niet victorieus af als dat men ons wil laten geloven. De waarheid is namelijk dat de macht van de Taliban er met de dag groter lijkt te worden. Deze oorlog heeft de belastingbetalende burgers honderden miljarden dollars gekost en heeft enkel wat opgeleverd voor de rijke elite.

Irak

Irak werd onder het valse voorwendsel dat het massa vernietigingswapens in het bezit had, aangevallen door de Verenigde Staten. Saddam werd in de westerse sensatiemedia neer gezet als een dictator van de ergste soort. De westerse imperialistische mogendheden gingen er dus niet alleen naartoe vanwege de wapens die een “bedreiging” voor Amerika zouden vormen, maar ook om het volk “vrijheid en democratie” te brengen. Tenminste “vrijheid en democratie” zoals onze westerse machthebbers dat bezien.

De Amerikaanse president Obama spreekt over Irak als een “buitengewone prestatie”, volgens hem laten ze Irak als een soeverein, stabiel en zelfstandig land achter, een nu “vrij en democratisch” land.

De oorlog in Irak heeft echter aan honderdduizenden mensen het leven gekost en het land in ruïnes achter gelaten. Het land verkeert in een burgeroorlog en het is nu een onveiliger, gevaarlijker en dodelijker land dan toen Saddam nog aan de macht was. Er zijn natuurlijk ook wel “goede dingen” uit de oorlog in Irak gekomen, tenminste als je tot de rijke wereldelite behoort. Dan zijn je zakken weer wat verder gevuld en kun je, je weer wat meer verheven voelen boven het plebs.

Nu zoveel jaar later moge het voor iedereen duidelijk zijn dat de oorlog in Irak een illegale oorlog was die onder valse voorwendselen gevoerd werd. Wettelijke experts en zelfs de voormalig leider van de VN Kofi Annan zijn er open over dat de oorlog niet legaal was, enkel de VS en de UK blijven dit volhouden.

Libië

Dan de Arabische lente. Een van de landen waar veel aandacht naar uit is gegaan, is Libië. Het enige land waar er (gedeeltelijk) "openlijk" westers ingrijpen is geweest. Vanuit allerlei hoeken en gaten wordt er gefluisterd dat de geheime diensten van het westen iets te maken hebben gehad met de rellen en de oproer in de Arabische landen. Junks, Alcoholisten, verkrachters, misdadigers en ander gespuis (al dan niet daadwerkelijk van Libische afkomst) kregen geld vanuit westerse geheime diensten om onrust te stoken. Onrust in het Midden-Oosten komt namelijk altijd goed van pas voor het westen en met nieuwe machthebbers in het land die als "moslim extremistisch" bestempeld kunnen worden, hebben we alvast weer nieuwe vijanden voor de toekomst gecreëerd. Waar zou de wereld immers zijn zonder oorlog? Dan zou de symbolische "1%" misschien wel op een “normale en eerlijke” manier zijn geld moeten verdienen.

Ondanks dat het mandaat van de VN Veiligheidsraad enkel geweld toestond op grond van de "verantwoordelijkheid om te beschermen" doctrine, werd dit mandaat al snel met voeten getreden. De resolutie gaf enkel de bevoegdheid tot het instellen van een no fly zone en daarmee het beschermen van onschuldige burgers. Dat de rebellen bewapend waren met wapentuig geleverd door het westen (ze kregen van het westen zelfs saringas en witte fosfor) nam niet weg dat ze ook voor het gemak tot de onschuldige burgers werden gerekend. Alles en iedereen die trouw waren aan Khadaffi, waren doelwit en alles en iedereen die tegen Khadaffi waren, waren onschuldige burgers die door middel van bombardementen beschermd moesten worden. Het mandaat liet niet toe dat er westerse grondtroepen voeten op Libische bodem mochten zetten, maar er waren wel degelijk special forces aanwezig in Libië die de rebellen begeleiden en opleiden. Naar het blijkt waren er zelfs special forces aanwezig bij de moord op Kolonel Khadaffi en hebben zij deze mogelijk zelfs aangestuurd.

Eigenlijk al vanaf het begin dat er ingegrepen werd, werd dit beperkte mandaat dus niet nageleefd. De VN missie was er niet zo zeer op gericht om onschuldige burgers te beschermen maar om de macht over te hevelen naar de NTC.

Wij hier in de Westerse landen kregen via de media (over het algemeen) enkel te horen dat Kolonel Khadaffi een dictator van de ergste soort was, dat de mensen onder een schrikbewind leefden en gruwelen moesten doorstaan (Al het goeds dat hij het land gebracht had werd daarbij voor het gemak even vergeten). De rebellen van de NTC daarentegen stonden aan de “goede” kant. Al het geweld, alle moorden, verkrachtingen en gruwelijkheden kwamen enkel van de kant van Khadaffi getrouwen, maar zogenaamd nooit van de kant van de rebellen. Dat er tussen die rebellen mensen zaten die op de terroristen lijst van de NAVO staan maakte voor het gemak niet uit. Khadaffi had immers het lef gehad tegen het “goede geweldige” westen in te gaan en we moesten dus van hem af. Nu zoveel maanden later sijpelen er steeds meer berichten binnen die er op wijzen dat het land toch niet zoveel baat heeft bij de “vrijheid en democratie” die ze nu hebben. Rivaliserende stammen die elkaar afslachten, gevangenen die gemarteld worden tot soms zelfs de dood er op volgt enzovoorts. Ook hier lijkt de enige uitkomst van de gevoerde oorlog een burgeroorlog te worden.

De toekomstplannen van de westerse imperialistische machten;

Aan de oorlogszucht van de westerse mogendheden kan nooit voldaan worden. Het helpen afzetten van Arabische leiders en de (verloren) oorlogen in Irak en Afghanistan zijn niet genoeg voor de rijke elite die de wereld bestuurt via hun marionetten regeringen. De pijlen richten zich nu steeds meer op Syrië en Iran. Al maanden worden de inwoners van de westerse landen klaar gestoomd voor weer een nieuwe oorlog (of zelfs 2) Wellicht ook om ons af te leiden van wat er echt aan de hand is in de wereld, maar dat is al jaren een vrij gebruikelijke gang van zaken. Weer wordt ons verteld dat we de mensen daar moeten helpen om hun land te bevrijden van een tiran, een in en in slechte dictator en dat de bevolking snakt naar de westerse “vrijheid en democratie”. Weer trappen de meeste mensen hier in.

Syrië

Volgens de westerse media zijn er al duizenden onschuldige (vreedzame) burgers en onschuldige (vreedzame) rebellen het dodelijke slachtoffer geworden van de gewelddadige leider Bashir Assad. Echter volgens betrouwbare bronnen zijn de rebellen geplaatst en worden ze op alle fronten ondersteund door het westen. Net als in Libië het geval was staat de Westerse media aan de kant van deze zogenaamde rebellen en kunnen zij in hun ogen, in ieder geval voorlopig, niets fout doen. Wie zijn wij echter om een kant te kiezen in deze conflicten? Zolang de later tot wrede onmenselijke dictator omgedoopte leider aan onze kant staat is het immers allemaal geen probleem, het wordt pas een probleem zodra we van de desbetreffende leider af willen.

Kort geleden kwam naar buiten dat de Franse fotograaf die om het leven kwam door een granaat, gedood was door een granaat van de kant van de rebellen. Dit past natuurlijk niet in het straatje van de propaganda machine die op volle toeren draait. Direct werd het verhaal zo gedraaid en gekeerd dat die arme rebellen er niks aan konden doen, ze werden immers al de hele dag gepest door de boze, kwade, slechte troepen van Assad en ze konden het niet meer aan. Ze gooiden een paar granaten terug en daar kwam heel erg per ongeluk een Franse fotograaf bij om het leven.

Dat het hele verhaal van geen kanten deugt daar maalt men niet om. Het leek namelijk eerder een voor opgezet plan te zijn, waar al dan niet per ongeluk een dode bij viel. De straat die 15 minuten voor het gebeuren ineens leeg was, de “rebellen” begeleiders van de journalisten die ineens niet meer mee wilden enz.

Op dit moment lijkt het er misschien op dat er geen militair ingrijpen in Syrië plaats zal gaan vinden. Dit vanwege het veto van Rusland en China op de resolutie die het mogelijk zou hebben gemaakt om militair in te grijpen in Syrië. Echter zoals al vele malen eerder is gebleken trekt men zich weinig aan of men nu wel of geen mandaat van de VN heeft om aan te mogen vallen. De imperialistische machten zien zichzelf immers boven de NAVO de VN en de wet staan. Als ze “in willen grijpen” vinden ze vast wel een of andere manier om het feit dat ze geen wettelijk mandaat hebben te omzeilen.

Er zijn al vanuit verscheidene landen huurlingen aanwezig en actief in Syrië net als dat het geval was in Libië. Het Vrije Syrische Leger is een groep gelieerd aan de Libische rebellenbeweging die op hun beurt weer gelieerd zijn aan groepen zoals de extremistische islamitische Al Qaida van de Islamitische Mahgreb (AQIM). Zij streven er simpel gezegd naar om een Islamitisch kalifaat in te stellen net als dat ze in Libië al voor elkaar hebben gekregen met de hulp van de NAVO en de VS. Bronnen beweren zelfs dat het Vrije Syrische Leger ondersteund of zelfs getraind is door de CIA. Hier is verder geen bewijs van, maar gezien het verleden van de Amerikaanse inlichtingendiensten zou ik er eerder van staan te kijken als dit niet het geval zou zijn.

Veel geweld in Syrië wordt uitgelokt of geïnstigeerd door de aanwezige huurlingen of het Vrije Syrische Leger. Die laatst genoemde voeren ook met de regelmaat van de klok gewelddadige aanslagen uit op Syrische regeringstroepen. Bijna 1500 Syrische politieagenten alleen al zijn al gedood bij deze aanslagen of het geweld vanuit de kant van "de rebellen" (in een andere situatie zouden ze gewoon terroristen genoemd worden, maar ja het woord rebel geeft nu eenmaal geen slecht gevoel bij mensen. Eerder een gevoel van compassie). Dit zijn echter zaken die je in de Westerse sensatie beluste media niet te zien of te horen zult krijgen.

De algemene vergadering van de VN heeft een resolutie aangenomen die de bloedige repressie tegen "demonstranten" in Syrië door de regering veroordeeld. Dit kan de VS als excuus aangrijpen om militair in te grijpen in Syrië. "We moeten het volk immers beschermen". De kans is groot dat Syrië een herhaling van Libië gaat worden. Een land in puin, een nieuwe "triomf" voor de westerse imperialisten en weer extra geld op de bank van de grootmogendheden.

Amerika heeft kort geleden al zijn peperdure en meest geavanceerde nucleaire vliegdekschip die kant op gestuurd, als provocatie of als dreigement dat is de vraag. Het voordeel voor de Amerikanen is natuurlijk dat mocht het uit de hand lopen in oftewel Syrië oftewel Iran ze hun strijdkrachten daar al voor een groot deel aanwezig hebben en dus direct tot "actie" over kunnen gaan.

Iran

Iran had begin jaren 50 een democratisch gekozen nationalistische regering onder leiding van Mohammed Mossadeq. Zijn regering wilde de Iraanse olie winnende installaties en bedrijven nationaliseren omdat ze het er niet mee eens waren dat Iran maar 15% van de winst over hun eigen olie kreeg en de rest in Britse zakken verdween. De Amerikanen, bang dat ze niet meer via de Britten goedkoop hun olie konden opkopen, regelden daarom dat er een coup gepleegd werd en Mossadeq afgezet werd. (Velen beschouwen Salvador Allende als de eerste bij wie de Amerikanen dit geintje flikten, maar ze hadden hier in 1953 dus al ervaring mee opgedaan.) De pro westerse Sjah Mohammed Reza Pahlavi kwam aan de macht, die er voor zorgde dat zolang zijn eigen zakken gevuld bleven de westerse machten het land leeg mochten zuigen en de bevolking uit mochten buiten.

Daarna begon Amerika Irak te bewapenen en op te stoken om Iran aan te vallen, met als doel beide landen te verzwakken. Ze leverden toen zelf de chemische en biologische wapens aan Saddam, waar ze het land later om binnen gevallen zijn. Israël begon in die tijd de gesprekken met Iran over de verkoop van Israëlische nucleaire technologie cq wapens aan Iran, wat uiteindelijk geen doorgang vond.

In 1979 kwam er door een brede opstand van geestelijken, studenten, intellectuelen, middenstanders en vele maatschappelijke organisaties een einde aan de "westerse heerschappij" in Iran en kwam de streng Islamitische Ayatollah Ruhollah Khomeini aan de macht.

Dit schoot natuurlijk helemaal in het verkeerde keelgat van de Amerikanen en de Britten, nu moesten ze ineens een eerlijke prijs betalen voor de olie en konden ze niet zomaar meer een land rijk aan olie gebruiken en misbruiken. Al jaren worden niet-traditionele jongeren betaald om te rellen in Iran zodat de westerse sensatie media weer eens kan laten zien, kijk het volk wil hun regering niet. Ze willen de westerse “democratie en vrijheid”. De recente studentenprotesten zijn hier weer een goed voorbeeld van. (niet te zeggen dat er waarschijnlijk wel een paar mensen mee lopen die inderdaad van hun regering af willen, maar noem mij 1 land waarvan alle inwoners blij zijn met hun regering?)

Als er geen oorlog aanvangt in Syrië dan zal deze bijna zeker aanvangen in Iran. Al jaren wordt Iran neer gezet als een kwaadaardig eng land dat een bedreiging vormt voor de gehele westerse wereld en beschaving, met natuurlijk Israël in het bijzonder. De laatste weken zien we de westerse oorlogsmachine op volle toeren de voorbereidingen treffen voor een grote confrontatie. 15.000 extra manschappen naar Koeweit evenals 20 militaire hospitalen die in allerijl opgezet werden in het land, 5000 extra manschappen naar Israel, de vliegdekschepen die er in de wateren rond hangen en er steeds meer worden, evenals de oorlogsschepen van Franse en Britse makelij die er sinds recent vertoeven en de “verkoop” van vele geavanceerde wapens door Amerika aan Saoedi-Arabië (sinds lange tijd een bondgenoot van Amerika).

Men blijft in de media er op hameren dat Iran in het bezit zou zijn van, of de mogelijkheid hebben tot het produceren van een kernwapen. Nu is Iran inderdaad bezig met kerntechnologie en ze zijn ook wel goed om "olie op het vuur te gooien", maar waarom zouden ze geen kerntechnologie mogen hebben? Enkel omdat het Israel de kriebels geeft dat ze misschien niet meer het nucleaire monopolie in die regio zouden bezitten, of omdat Ahmadinejad zich meermaals in sterke bewoordingen heeft uitgesproken tegen Israel?

Tot nu toe heeft Iran geen enkele wettelijke verplichting, al dan niet volgens het Non Proliferatie Verdrag dat ze ondertekend hebben, omtrent hun nucleaire programma geschonden. Zolang ze geen atoombom bouwen zouden ze volgens de regels van het NPV immers wel aan de technologie mogen werken. Dus al zouden ze aan de technologie werken, zou dit nog geen rechtvaardiging voor een militair ingrijpen in Iran zijn. Israel daarentegen heeft nooit het NPV ondertekend en zou dus in principe volgens de landen die het wel ondertekend hebben als een illegale nucleaire staat bezien moeten worden. Israel is echter de grote bondgenoot van Amerika en alle resoluties en mandaten die er tegen Israel geopperd worden, worden met een Amerikaans veto van tafel geveegd. Israel zelf beweert dat het enkel nucleaire wapens in het bezit heeft om zich te kunnen verdedigen tegen alle boze Arabische buren die een hekel aan het onschuldige Israel hebben en dat het uit zichzelf toch geen enkel land aan zou vallen.

Er gaan momenteel echter steeds meer stemmen op dat Israel buiten de toestemming van Amerika om Iran aan wil gaan vallen. In het geheim en buiten het medeweten van Amerika om zou Israel al geruime tijd bezig zijn om zijn troepen voor te bereiden op een oorlog. Dat zouden ze echter alleen maar doen omdat Iran toch echt wel een serieus eng, bedreigend land is dat het niet op de aanwezigheid van Israel in die regio heeft en uit zou zijn op de volledige vernietiging van het land. Terwijl ze toch echt alleen maar hun "rechtmatige land opeisen" en alleen maar "een paar" Palestijnen van hun land verdrijven. Wie kan daar nu toch op tegen zijn? Ze hebben toch de Holocaust overleefd dan mogen ze toch wel hun eigen land hebben? Ze zijn toch immers het uitverkoren volk van god en Israel is toch hun beloofde land, hoe kan iemand daar nu toch op tegen zijn?

Op dit moment maakt het bijna al niet meer uit wat de waarnemers van het IAEA te zeggen hebben omtrent het nucleaire programma van Iran. Of dit nu negatief of positief is het doet er al niet meer toe, de Imperialistische machten hebben al doodskopjes en dollartekens in hun ogen staan net als vlak voor de oorlog in Irak.

Een hele tijd geleden was er een 2 pagina tellend document "gevonden" geschreven in het Farsi dat ging over de benodigde technologie om een ontstekingsmechanisme voor een kernbom te kunnen maken. Dit document is al jaren geleden afgedaan als een vervalsing, daar het zelfs niet eens geschreven is door iemand met het Farsi als moedertaal. In het huidige klimaat is dit bewuste, al afgeschreven, document weer onder het stof vandaan gehaald om als bewijs te dienen dat Iran wel degelijk aan een kernbom werkt. Al het mogelijke wordt momenteel maar aangegrepen om als justificatie te dienen voor een definitieve aanval op Iran.

De oorlog tegen Iran is namelijk al jaren "in het geheim" bezig. Er hebben zich immers al vele incidenten voorgedaan die als oorlogsdaden tegen Iran bezien kunnen worden. De studentenprotesten die door de westerse inlichtingendiensten op poten zijn gezet, de Stuxnet cyber aanval, de "onverklaarbare" explosies op Iraanse militaire faciliteiten waarbij grote schade werd aangericht en er tientallen mensen gedood werden en gewond raakten, de door drones uitgevoerde spionage vluchten boven Iraans grondgebied en natuurlijk de "toevallige en onverklaarbare" moorden op Iraanse nucleaire wetenschappers en legerofficieren en ga zo nog maar even door.

Het westen legt steeds meer en meer sancties op aan Iran, waar alleen het volk door geraakt wordt in de hoop dat ze in opstand komen tegen het regime. In werkelijkheid zorgen deze sancties vaak alleen maar voor een grotere haat tegen het westen. De opgelegde sancties zullen ook echt niet tot vrede leiden, het verleden heeft immers al te vaak uitgewezen dat oorlogen altijd beginnen met het opleggen van sancties. Via de westerse media krijgen we echter te horen dat er juist sancties opgelegd worden om oorlog te voorkomen en men geloofd dit. Waarom blijven de "gewone mensen" toch steeds geloven dat sancties opleggen een daad van vrede is? Wanneer ziet men in dat dit enkel en alleen is om olie op het vuur te gooien en in principe een soort van oorlogstaal is?

Er bestaat een grote kans dat de oorlog tegen Iran pas echt in volle hevigheid uitbreekt op het moment dat Israel "nucleaire" objecten aanvalt in Iran of wanneer er een zogenaamde Iraanse aanval plaats vindt op een Amerikaans of Israëlisch doelwit in dezelfde lijn als het incident in de Golf van Tonkin in 1964. Zodra Israel, Iran aanvalt staat Amerika hier natuurlijk volledig achter en zal zijn bondgenoot koste wat het kost willen beschermen. Vele Iran omringende landen zullen echter aan de kant van Iran staan en direct of indirect hun steun aan Iran betuigen. China spreekt daarin de meest duidelijke en klare taal. Het heeft al aangegeven dat bij een aanval op Iran het als een aanval op China beschouwd zal worden en dat ze hard terug zullen slaan, Rusland is een zelfde standpunt toegedaan. Rusland heeft voor het geval dat er een militaire aanval op Iran plaats gaat vinden haar troepen al gestationeerd in de buurt van de grens met Iran. Rusland heeft het westen ondertussen al meermaals gewaarschuwd Iran niet aan te vallen vanwege de onvermijdelijk kettingreactie en misschien zelfs wel een derde wereldoorlog die dit tot gevolg zou hebben. Beide landen willen geen militair ingrijpen, ze willen geen oorlog, maar een actie van Israel of Amerika zal wel tot een tegenreactie leiden en dat is hun goed recht. Een aanval op Iran kan als een provocatie naar beide landen gezien worden. Het wordt eens tijd dat er grootmachten op staan die een duidelijk standpunt innemen tegen het imperialistische oorlogszuchtige gedrag van Amerika.

De oorlogszuchtige dreiging naar Iran komt vanuit de kant van Israel als wel de kant van Amerika. Degene die het meeste zou profiteren van een oorlog tegen Iran is en blijft toch Amerika. Amerika profiteert immers altijd het meeste als er een onstabiele situatie in de wereld is. De militaire omsingeling van Iran door Amerika maakt duidelijk dat een oorlog tegen Iran al lang in de planning zit. Iran weet dit en houdt daarom momenteel ook bijna wekelijks militaire oefeningen om te laten zien dat ze klaar zijn voor de strijd. Het feit blijft natuurlijk wel dat de Iraanse strijdkrachten waarschijnlijk binnen de kortste keren door het Amerikaanse leger verslagen zullen worden, ware het niet dat ze met Rusland en China machtige bondgenoten hebben.

Het precieze moment dat de strijd los gaat barsten leidt nog wel tot wat discussie onder experts, journalisten en analisten. Sommigen beweren dat de oorlog al eind januari 2012 los gaat barsten en anderen denken dat het pas echt los gaat barsten in het najaar vanwege nog verder benodigde voorbereidende acties en de opkomende Amerikaanse verkiezingen. Het zou Obama natuurlijk wel goed uitkomen als de oorlog vlak voor de verkiezingen los zou barsten, een president in oorlogstijd wordt immers altijd herkozen. Ook al zou Obama niet herkozen worden dan zou dat een oorlog tegen Iran niet in de weg staan. Immers op 1 republikeinse kandidaat na (Ron Paul, maar de kans dat hij de uitdager van Obama gaat worden is niet heel groot) willen alle kandidaten een oorlog met Iran. Tsja Democraat of Republikein ze zitten allemaal in de zakken van dezelfde personen.

Het sluiten van de straat van Hormuz als reactie op de sancties van Europa door Iran kan maar net de vonk zijn die het conflict tot uitbarsting laat komen. De straat van Hormuz is immers een vitale schakel binnen de wereldwijde vervoer van ruwe olie. Waar er dagelijks 88 miljoen vaten olie per dag worden geproduceerd, worden er ongeveer 17 miljoen door de straat van Hormuz vervoerd. Een blokkade van de straat door Iran (Bronnen dicht bij het regime denken dat men eerder van plan zou zijn een gedeeltelijke blokkade op te werpen maar ook dit zou al afdoende zijn) zou voldoende zijn om de al onstabiele olieprijs te laten exploderen en de door crisis getergde wereldeconomie een enorme slag toe te dienen.

Ook al zou het niet tot een daadwerkelijke confrontatie komen dan lijkt het er op dat de steeds strenger wordende sancties ingesteld door Europa en Amerika ook op economisch vlak enkel zichzelf zullen raken. Japan, China, Rusland, India, Turkije en Iran landen die gezamenlijk het overgrote deel van de wereldse olieproductie in handen hebben en eveneens de grootste exploitanten en producenten van energie zijn hebben sinds kort onderlinge overeenkomsten gesloten om op den duur de dollar als handelsvaluta opzij te zetten en daarmee Amerika buiten spel te zetten. Op termijn zou dit dus kunnen betekenen dat deze landen een ijzersterk eensgezind anti westers blok kunnen gaan vormen tegen de tot nu toe westerse overheersing van de wereldmarkt.

Een oorlog in Iran gaat ons allemaal raken en niet op een positieve manier. Enkel de rijken worden rijker en alle andere mensen zullen er op een negatieve manier door worden geraakt. Ik weet dat echte gelijkheid op deze wereld waarschijnlijk niet meer dan een utopie is, maar we hoeven de ongelijkheid niet nog groter te laten worden door ons weer te laten misleiden en weer een oorlog op illegale gronden te steunen waar enkel de 1% van profiteert. We moeten onze hoofden uit het zand trekken en eindelijk eens de waarheid in gaan zien en gaan strijden tegen de echte vijand. Overal ter wereld moeten we de imperialistische gierige kapitalistische uitbuiting door het groot kapitaal bestrijden! De vijand van mijn vijand is in deze mijn vriend.

Met dank aan Lideweij





Geen opmerkingen:

Een reactie posten