STOP TTIP? YES WE CAN!
A.s. zondag zal de Amerikaanse president Obama naar de Hannover komen om met de Duitse bondskanselier Merkel te praten over TTIP (Transatlantic Trade and Investment Partnership), een handelsverdrag tussen de Europese Unie en de Verenigde Staten, wat overigens het grootste handelsverdrag ooit gesloten zal moeten worden). Deze in 2013 gesloten deal tussen Europese regeringen en de VS (evenals met Canada en Mexico) lijkt dan nu werkelijk tot stand te komen na vele vertraging. (Aangezien halverwege vorig jaar al een ontwerp klaar moest zijn, wat al verschoven werd naar december datzelfde jaar). Dit, volgens EU-commissaris Malmström, omdat het lang duurt om de details van regels en voorschriften van diensten en voor producten, zoals auto’s en voedsel, gelijk te trekken. Opmerkelijk is echter dat de details van deze ‘regels en voorschriften’ niet transparant, al dan wel openbaar gemaakt worden. Alles gebeurd (letterlijk) achter gesloten deuren. Europarlementariërs kunnen de TTIP-documenten uitsluitend in gereserveerde leesruimtes in Brussel doorspitsen, welke honderden pagina’s vol technische inhoud betreffen die bovendien slechts maar in kort tijdsbestek ingelezen kunnen worden. Aantekeningen mogen niet gemaakt worden, evenals kopieën. Ook de vertalingen van die gecompliceerde teksten door experts blijven uit. Het enige openbare wat te vinden is over dit omstreden verdrag is uitgelekt op Wikileaks, of is op het deep web te vinden. Geen basis voor efficiënt activisme dus.
Reden genoeg voor vakbonden, ngo’s, sociale bewegingen, milieuorganisaties en antiglobalisten om zich zorgen te maken en een anti-TTIP-coalitie te vormen. Want dit handelsverdrag bevat minstens één inbreuk op de belangen van al deze afzonderlijke organisaties en bewegingen. Zo vrezen de vakbonden de afbraak van de sociale verworvenheden van de arbeider (zo gaf Verdi-bons Frank Bsirske aan dat de bond ,,an sich niet tegen vrijhandel” is; het gaat immers meer om de standaarden in de milieubescherming en het sociaal- en arbeidsrecht). Amerika neemt het minder nauw met de rechten van arbeiders, en tevens verdienen ongeorganiseerde arbeiders minder loon, wat dus goedkopere productie betekent. Immers, hoe dieper de vrije markt van de internationale handel, hoe groter de kans dat staten gaan concurreren op basis van arbeidsstandaarden. Klein en middelbedrijven vrezen oneerlijke concurrentie van grote monopolies; de agrarische sector is in Amerika veel omvangrijker en dus goedkoper, wat qua kostenvoordelen de staten in de EU zal schaden; zo zijn er ook bij milieuorganisaties de angsten voor o.a. de versoepeling van de veiligheid en de verslechtering van het milieu en het dierenwelzijn, angst voor genetisch gemodificeerde groenten en de reiniging van kip d.m.v. chloor (wat in de EU verboden is – daarnaast blijft de kip antibiotica bevatten); en daarnaast vrezen organisaties als Bits of Freedom nóg meer inbreuk op de privacy. Al deze zorgen omtrent het TTIP-verdrag zijn dan ook zeer belangrijk, ook al is de concrete inhoud van het verdrag alles behalve duidelijk. Daarover debatteren politici en economen, voor- en tegenstanders, ook nog volop onderling. Maar wat wel vaststaat, is dat het berucht ISDS-systeem er zal komen (deze is aangenomen op 08-07-2015 in het Europarlement) Dit betreft een arbitragemechanisme dat bedrijven toelaat om staten te kunnen aanklagen bij onenigheden over hun bedrijfsvoering door nieuwe wetgevingen (zoals investeringen die scheef lopen). Tegen dit ISDS-systeem vinden alle protesterende organisaties elkaar in ieder geval. Maar aangezien de inhoud van het handelsverdrag zeer gesloten is, is de boodschap van de anti-TTIP-coalitie zodanig kernachtig uiteengezet, dat een ieder zich het eindelijk wel hierin kan vinden: Tegen het technocratisch bestuur en een dolgedraaid kapitalisme.
In Frankrijk vonden vorig jaar ‘links’ en ‘rechts’ elkaar al eerder aangaande dit verdrag. Alain de Benoist (een rechtsintellectueel die in de jaren ’70 Nouvelle Droite opgerichte – evenals lezer van Nietzsche, Jünger en Mohler) gaf toen al tegenargumenten op het TTIP-verdrag, wat zich niet zou onderscheiden van de Duitse antiglobaliseringsbeweging ATTAC. De Franse ‘links’ filosoof Michel Onfray steunde liever deze ,,juiste analyse van Benoist dan een foute analyse van Bernard-Henri-Lévy (een ander Frans ‘links’ filosoof)”. Volgens Benoist zou het TTIP-verdrag de bestaande sociale, sanitaire, ecologische en politieke cultuur reduceren en een bureaucratische bovenlaag vormen van scheidsrechterinstanties bestaande uit experts en bestuurders die in conflict gevallen landen tot schadevergoedingen aan concerns veroordelen. Dit alles in een door de Dollar geleide markt. Ondanks dat ‘linkse’ filosofen ‘rechtse’ ideologen ondersteunen bij dit verdrag, wordt het Front National nog altijd geweerd uit de anti-TTIP-coalitie. Dit als zijnde angstig voor de publieke opinie om als xenofobische nationalisten neergezet te worden.
Maar wat betreft deze door de Dollar geleide markt eigenlijk? Econoom Jeronim Capaldo van de International Labour Organisation kwam in januari vorig jaar al met tegenargumenten op die van TTIP-voorstanders. Volgens Capaldo zal de economie van de EU niet met 5% groeien, wat voorstanders beweren. In tegendeel. Deze zal dalen met 0,1%, evenals dat de export daalt met ½ %. Ook de beloofde groei van 1,3 miljoen banen moet herzien worden. Er zullen juist meer dan 600.000 werklozen bij komen. Voor- en tegenstanders in dit debat gaan er beide vanuit dat de VS in dit verdrag bedrijven dwingt te reorganiseren of dwingt elkaar kapot te concurreren. Volgens voorstanders komen de verliezende bedrijven er wel bovenop met meer banen, maar het tegenovergestelde is aannemelijker. Daarover kan Mexico meepraten: Sinds het NAFTA-handelsverdrag (tussen de VS, Canada en Mexico) is er geen economisch groei gekomen en gingen er juist meer banen verloren. Aangezien dat door dit verdrag ook de import uit de VS zal stijgen, en de EU economie minder hard groeit, gaat dat ten koste van de Europese productie (= de sociale verworvenheden). Maar alles blijft koffiedik kijken nu nog niets bekend is over het verdrag. Máár, mocht het verdrag doorgaan zoals gepland, dan is er wel een economische groei van 0,5% totaal in 2027 verwacht…
Belangrijk is het om a.s. zaterdag een militant signaal af te geven tegen Obama en Merkel. Vorig jaar waren er ook op de Europese actiedag van 10 oktober ook al vele protesten tegen dit omstreden akkoord. In Berlijn kwamen 150.000 demonstranten samen,in München 3.000. In Praag en Warschau honderden en in Madrid en Helsinki duizenden betogers. In Amsterdam volgde 4.000 deze oproep.
Het ACN/AKN roept dan ook op om mee te protesteren tegen het TTIP-verdrag in Hannover! Niét om de kleinburgerlijke eisen van ondernemers van MKB te steunen in het behoud van hun lokale markten; ook ondersteunen wij niét de reformistische eisen van de vakbonden in hun strijd tussen de “eigen” bourgeoisie en multinational bedrijven, dus de sterkere concurrentie uit de VS door dit verdrag; evenals pleitte wij niét voor de bescherming van de “rechtstaat” en de burgerlijke democratie tegen dit verdrag.
Het ACN/AKN steunt wél de convergentie van alle antikapitalistische krachten vanuit de basis die aanwezig zijn op deze dag, dit teneinde ze te verenigen tot een werkelijke revolutionaire beweging van onderop ontdaan van hun reformistische leidingen. Alleen een socialistische omwenteling van de Europese kapitalistische klassen (= de onteigening van alle productiemiddelen en verandering van de eigendomsverhoudingen) zal de eisen omtrent sociale rechten en gelijkheid, arbeid en het milieubeleid ten goede komen. En dit vergt een harde strijdt, de massa’s tegen de staat – klasse tegen klasse!
OBAMA KOMMT! – WIR AUCH!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten