Als gevolg van de massale vluchtelingenstromen die zijn ontstaan vanuit het Midden-Oosten en Afrika, verwacht de EU de komende jaren miljoenen nieuwe immigranten. Deze massa immigratie en de vervreemding van de Europese naties en haar cultuurgebieden die daaruit voort komt, dienen de heersende klasse op meerdere vlakken.
Allereerst wordt zo het arbeidspotentieel uit de Derde Wereld direct voor de deur van de grote kapitalistische corporaties afgeleverd. De loonkosten voor de kapitalisten worden door een verzadiging van de arbeidsmarkt sterk gedrukt en de arbeiders worden zo gedwongen om voor een hongerloon te werken. Het verbaast ons dan ook niets dat werkgeversorganisaties door heel Europa momenteel in koor roepen dat de vreemdelingen zo snel mogelijk aan het werk moeten worden gezet. Echter na jaren van economische crisis met massawerkeloosheid en armoede als gevolg, zet dit enkel de etnische verhoudingen op scherp.
Op de langere termijn dient deze massa immigratie bovendien nog een ander doel voor de heersende klasse. De massale instroom van grote groepen vreemdelingen, leidt tot een onoverkomelijke culturele, sociale en statelijke desintegratie, die de sociale verworvenheden van de burgerlijke democratie zullen open breken. Via het huidige asielbeleid laat de heersende klasse de Europese volkeren en culturen mee werken aan hun eigen ondergang.
Als gevolg hiervan zien we in heel Europa een tendens van toenemend verzet vanuit de basis tegen de massa immigratie. De onderdrukte massa's - de grote verliezers van de globalisering - verzetten zich meer en meer tegen de komst van hordes vreemdelingen die 'hun' banen en sociale zekerheden komen stelen. Reactionaire demagogen zoals Geert Wilders wakkeren dit vuur aan voor hun eigen electoraal gewin, maar hun nationale chauvinisme biedt geen echte oplossingen. Zij bestrijden enkel de symptomen, maar weigeren de oorzaak - namelijk het kapitalisme - te benoemen.
Wij kunnen het vreemdelingen niet kwalijk nemen dat zij elders een beter leven proberen te zoeken, maar ook zij komen bedrogen uit. Zij dienen slechts als zondebokken om de problemen te verhullen die de kapitalistische klasse heeft creëert. In hun zoektocht naar het Gouden Kalf zijn zij gewillige instrumenten geworden voor de heersende klasse.
Het gaat het internationaal georganiseerde kapitaal geenszins om het welzijn van de eigen bevolking, noch om het welzijn van deze vreemdelingen uit verre oorden. Hun sociale nood wordt slechts door de kapitalisten geïnstrumentaliseerd, om zo zichzelf te verrijken over de ruggen van de werkende massa's.
Het 'Asielverzet' representeert echter veel meer dan een reactionair chauvinisme of een uiting van 'xenofobie'. Het is de expressie van een meer algemene onvrede over het kapitalistische systeem en haar symptomen (waar massa immigratie er een van is). Het vertegenwoordigt een groot deel van de terechte zorgen die onder grote delen van de bevolking heersen. Belangrijker, hun woede en onvrede richt zich niet enkel tegen deze vreemdelingen, maar vooral ook tegen de autoriteiten, het staatsapparaat en haar gewapende arm (de smeris).
De alsmaar toenemende spanningen in de samenleving als gevolg van een radicaliserend verzet tegen het beleid van de heersende klasse, heeft dus wel degelijk een revolutionair potentieel. Een volksopstand tegen het kapitalistische systeem kan het systeem destabiliseren en verzwakken. Echter onze steun aan deze tendens komt niet zonder kritiek. Onze taak ligt er tevens in ons te verzetten tegen de reactionaire elementen om een bewustwording onder onze volksgenoten aan te wakkeren. De vreemdeling is niet de vijand, het kapitalistische systeem is dat!
Een revolutionair bewustzijn onstaat zelden spontaan. Zelfs volksbewegingen met een aanvankelijk reactionair karakter, kunnen een eerste opstap vormen naar een revolutionaire politieke organisatie. Wij kunnen wel vanuit onze ivoren torens de revolutionaire waarheid proberen te verkondigen, maar laten we ons liever in de straten en onder de volksmassa´s bewegen. Onze taak als revolutionairen ligt er dan ook in om bewust te participeren in dit soort processen, om deze op zowel politiek als organisationeel niveau omhoog te tillen.
Wij hebben niet de illusie dat heel deze beweging van haar reactionaire elementen ontdaan kan worden, maar zijn er stellig van overtuigd dat deze gebeurtenissen kunnen bijdragen aan een politieke omwenteling die ons revolutionaire perspectieven biedt. Er ligt dus een belangrijke taak voor ons: De opbouw van een revolutionaire organisatie en de ontwikkeling van revolutionaire kaders binnen dit volksverzet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten