Januari 2014 - Goodyear-manager Bernard Glessez wordt tijdens het arbeidersprotest voor zijn eigen veiligheid door de flikken weggeleid
Alle acht veroordeelden hebben inmiddels tegen het – overduidelijk politiek gemotiveerde – vonnis beroep aangetekend. De strafmaat is voor Franse verhoudingen inderdaad buitengewoon hoog. Strafrechtspecialisten zijn géén andere zaken met een soortgelijke afloop bekend. Tot een onvoorwaardelijke gevangenisstraf is het in dit verband nog nergens gekomen. Bij Goodyear toonde het parket zich vastbesloten, want het hield vast aan de aanklacht, hoewel de onderneming zijn aangifte had ingetrokken als onderdeel van een akkoord met de CGT ter beëindiging van het eindeloze conflict.
Goodyear onderhield in Amiens lange tijd twee fabrieken in elkaars onmiddellijke nabijheid. Toen de bandenfabrikant in het vorige decennium in economische problemen geraakte, wilde het een verhoging van het aantal arbeidsuren plus een loonstop decreteren (dus méér gewerkte uren voor minder geld!). Het personeel van de fabriek in Amiens-Sud zwichtte voor de druk en slikte de bezuinigingsmaatregelen, niet zo echter de collega’s van Amiens-Nord. De CGT (die hier ultra-‘majoritaire’ was, d.w.z. over de [absolute] meerderheid beschikte) begon met protestacties, stakingen en een campagne voor het gerecht (door de Goodyear-kapitalisten als ,,juridische guerilla-oorlog” bestempeld). Meer dan zeven jaar lang volgde de ene klacht (of beroep) na de andere.
Alle waarnemers zijn het er unaniem over eens dat de huidige gevangenisstraffen voor de acht ex-Goodyear-collega’s in rechtstreeks verband staan met de juridische verzetsstrijd van de, in het verloop van het conflict steeds meer geradicaliseerde, CGT-militanten. Hun onwrikbaar ‘nee’ tegen het bezuinigingsprogram voerde er uiteindelijk toe, dat de Goodyear-kapitalisten besloten tot de sluiting van de fabriek in Amiens-Nord, waar eens 1200 man werkzaam waren. Vakbondsmilitanten in de bajes – dat is iets wat in Frankrijk (evenals elders) voor grote beroering zorgt.
De correctionele rechtbank van Amiens beroept zich op het wetboek van strafrecht, wat in Frankrijk in geval van ‘gijzeling’ een maximumstraf van vijf jaar gevangenis en een geldboete van 75.000 euro voorziet. De CGT-voorman bij Goodyear/Amiens-Nord, de collega Mickaël Wamen, ook hij één van de veroordeelden, hekelde het politiek gemanipuleerde proces: ,,De regering-Valls wil de arbeidersklasse angst aanjagen!” Het uiteindelijke doel van de PS-regering is het om een einde te maken aan het populaire strijdmiddel van het vastzetten (‘gijzelen’) van chefs en managers. Als instrument dienen daartoe de procureurs bij het parket, die door het ministerie (van justitie) worden benoemd. Maître F. Rilov, advocaat van de veroordeelde collega’s, benadrukte dat zijn cliënten niet betrokken waren geweest bij de eigenlijke gijzeling: ,,Ze zijn slechts veroordeeld, omdat ze als vakbondsmilitanten bekend staan”.
Collega Wamen bevond zich slechts in de betreffende zaal om andere collega’s ervan te weerhouden tot fysiek geweld over te gaan, waartoe het dan ook inderdaad niet kwam. ,,Vandaag betaal ik de prijs voor allen”, aldus de CGT-delegée tegenover ‘Le Monde’. Volgens een persdocumentatie kwam het in Frankrijk sinds 2009, op een totaal van 23 gevallen van ‘gijzeling’ van managers, in slechts één geval tot een geldboete van 15.000 euro voor drie collega’s. In 1999 veroordeelde een rechtbank twee militanten tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van twee maanden. Ook de verwoesting van het gebouw van de onderprefectuur van Compiègne door woedende arbeiders van bandenfabrikant Continental leidde ‘slechts’ tot geldboetes van 13.000 euro. Het vonnis leidde onmiddellijk tot grote onvrede in de lagere regionen van de PS. Zelfs Pascale Boistard, staatssecretaris voor vrouwenrechten in het kabinet-Valls, betuigde via Twitter haar steun aan de veroordeelde collega’s en sprak van een ‘draconisch’ vonnis. Ook de woordvoerder van de (linkse) magistratenvakbond, Patrick Henriot, was van mening dat de justitie tegenwoordig een geheel andere zicht heeft ontwikkeld op rechtsinbreuken in soortgelijke gevallen: ,,De vertwijfeling van de werknemers wordt thans niet meer in aanmerking genomen. Vele rechters betonen zich als aanhangers van de principes van het economisch liberalisme en haar harde sociale gevolgen”.
Het vonnis zal ongetwijfeld ook consequenties hebben voor de juridische afwikkeling van het gebeuren bij Air France op 5 okt. jl. Toen hadden – wij herinneren ons! – verontwaardigde collega’s twee Air France-managers duidelijk de waarheid gezegd, waarbij de laatsten hun overhemd kwijtraakten en enkele gorilla’s van de Air France-veiligheidsdienst in het ziekenhuis belandden. Vijf collega’s dienen vanwege hun vermeende aandeel in deze thans op 27 mei voor het gerecht te verschijnen. Vijf andere Air France-collega’s zijn wegens hetzelfde inmiddels op staande voet ontslagen, nog eens elf anderen voor 15 dagen geschorst (met inhouding van loon).
De regering-Valls maakt zich grote zorgen om de economische gevolgen voor de ‘standplaats-Frankrijk’ vanwege de beelden van op de vlucht geslagen managers in hun gescheurde overhemden, die over de gehele wereld gingen!
Het ACN onderstreept nog maar eens haar onvoorwaardelijke solidariteit met de veroordeelde arbeidersmilitanten van Goodyear en roept op tot steun aan de ‘Acht van Amiens’.
Goodyear onderhield in Amiens lange tijd twee fabrieken in elkaars onmiddellijke nabijheid. Toen de bandenfabrikant in het vorige decennium in economische problemen geraakte, wilde het een verhoging van het aantal arbeidsuren plus een loonstop decreteren (dus méér gewerkte uren voor minder geld!). Het personeel van de fabriek in Amiens-Sud zwichtte voor de druk en slikte de bezuinigingsmaatregelen, niet zo echter de collega’s van Amiens-Nord. De CGT (die hier ultra-‘majoritaire’ was, d.w.z. over de [absolute] meerderheid beschikte) begon met protestacties, stakingen en een campagne voor het gerecht (door de Goodyear-kapitalisten als ,,juridische guerilla-oorlog” bestempeld). Meer dan zeven jaar lang volgde de ene klacht (of beroep) na de andere.
Alle waarnemers zijn het er unaniem over eens dat de huidige gevangenisstraffen voor de acht ex-Goodyear-collega’s in rechtstreeks verband staan met de juridische verzetsstrijd van de, in het verloop van het conflict steeds meer geradicaliseerde, CGT-militanten. Hun onwrikbaar ‘nee’ tegen het bezuinigingsprogram voerde er uiteindelijk toe, dat de Goodyear-kapitalisten besloten tot de sluiting van de fabriek in Amiens-Nord, waar eens 1200 man werkzaam waren. Vakbondsmilitanten in de bajes – dat is iets wat in Frankrijk (evenals elders) voor grote beroering zorgt.
De correctionele rechtbank van Amiens beroept zich op het wetboek van strafrecht, wat in Frankrijk in geval van ‘gijzeling’ een maximumstraf van vijf jaar gevangenis en een geldboete van 75.000 euro voorziet. De CGT-voorman bij Goodyear/Amiens-Nord, de collega Mickaël Wamen, ook hij één van de veroordeelden, hekelde het politiek gemanipuleerde proces: ,,De regering-Valls wil de arbeidersklasse angst aanjagen!” Het uiteindelijke doel van de PS-regering is het om een einde te maken aan het populaire strijdmiddel van het vastzetten (‘gijzelen’) van chefs en managers. Als instrument dienen daartoe de procureurs bij het parket, die door het ministerie (van justitie) worden benoemd. Maître F. Rilov, advocaat van de veroordeelde collega’s, benadrukte dat zijn cliënten niet betrokken waren geweest bij de eigenlijke gijzeling: ,,Ze zijn slechts veroordeeld, omdat ze als vakbondsmilitanten bekend staan”.
Collega Wamen bevond zich slechts in de betreffende zaal om andere collega’s ervan te weerhouden tot fysiek geweld over te gaan, waartoe het dan ook inderdaad niet kwam. ,,Vandaag betaal ik de prijs voor allen”, aldus de CGT-delegée tegenover ‘Le Monde’. Volgens een persdocumentatie kwam het in Frankrijk sinds 2009, op een totaal van 23 gevallen van ‘gijzeling’ van managers, in slechts één geval tot een geldboete van 15.000 euro voor drie collega’s. In 1999 veroordeelde een rechtbank twee militanten tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van twee maanden. Ook de verwoesting van het gebouw van de onderprefectuur van Compiègne door woedende arbeiders van bandenfabrikant Continental leidde ‘slechts’ tot geldboetes van 13.000 euro. Het vonnis leidde onmiddellijk tot grote onvrede in de lagere regionen van de PS. Zelfs Pascale Boistard, staatssecretaris voor vrouwenrechten in het kabinet-Valls, betuigde via Twitter haar steun aan de veroordeelde collega’s en sprak van een ‘draconisch’ vonnis. Ook de woordvoerder van de (linkse) magistratenvakbond, Patrick Henriot, was van mening dat de justitie tegenwoordig een geheel andere zicht heeft ontwikkeld op rechtsinbreuken in soortgelijke gevallen: ,,De vertwijfeling van de werknemers wordt thans niet meer in aanmerking genomen. Vele rechters betonen zich als aanhangers van de principes van het economisch liberalisme en haar harde sociale gevolgen”.
Het vonnis zal ongetwijfeld ook consequenties hebben voor de juridische afwikkeling van het gebeuren bij Air France op 5 okt. jl. Toen hadden – wij herinneren ons! – verontwaardigde collega’s twee Air France-managers duidelijk de waarheid gezegd, waarbij de laatsten hun overhemd kwijtraakten en enkele gorilla’s van de Air France-veiligheidsdienst in het ziekenhuis belandden. Vijf collega’s dienen vanwege hun vermeende aandeel in deze thans op 27 mei voor het gerecht te verschijnen. Vijf andere Air France-collega’s zijn wegens hetzelfde inmiddels op staande voet ontslagen, nog eens elf anderen voor 15 dagen geschorst (met inhouding van loon).
De regering-Valls maakt zich grote zorgen om de economische gevolgen voor de ‘standplaats-Frankrijk’ vanwege de beelden van op de vlucht geslagen managers in hun gescheurde overhemden, die over de gehele wereld gingen!
Het ACN onderstreept nog maar eens haar onvoorwaardelijke solidariteit met de veroordeelde arbeidersmilitanten van Goodyear en roept op tot steun aan de ‘Acht van Amiens’.
SUPPORT THE WORKING CLASS MILITANTS!
PREPARE FOR CLASS WAR!
CLASS AGAINST CLASS!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten