Indien de oorlog uitbreekt, verbetert dat de perspectieven op een revolutionaire omwenteling in de machtscentra van het NAVO-imperialisme enorm. Onze taak dient erin gelegen te zijn om deze oorlog vervolgens in een burgeroorlog te veranderen. Sinds de ineenstorting van het socialistische kamp is het oorlogsgevaar voor het Europese continent niet meer zo concreet geweest (ook niet tijdens de Kosovo crisis, toen Rusland nog te zwak was). Evenals in de jaren '30 streven de diverse imperialistische machten er naar om via de oorlog uit de economische crisis te geraken.
Deze oorlog komt - vroeger of later - en wij moeten ons er op voorbereiden. Onze leus dient te zijn: Via de oorlog naar de revolutie! De oorlog gebruiken om revolutionaire omwenteling in gang te zetten.
Indien de Russische strijdkrachten een corridor (overland) via de Oekraïne naar de Russischsprekende enclave Trans-Dnisjtnie (aan de grens met Moldavië) willen vestigen om de Russisch-sprekende bevolking daar tot hulp te komen, die eveneens per referendum de wens hebben geuit tot opname in de Russische Federatie (zoals het opperbevel van de NAVO kennelijk tot de conclusie is gekomen), dan hebben de Russen daartoe het volste recht en dienen ze daarin gesteund te worden. (Voor de NAVO is e.e.a. natuurlijk een Casus Belli - oorlogsreden).
We gaan momenteel een nieuwe periode van oorlogen en revolutionaire omwentelingen tegemoet -en Europa zal daarbij een van de stormcentra zijn. Tegelijk met het koers zetten van het imperialisme naar oorlog, zal ook de repressie naar binnen toe toenemen. Want oorlog naar buiten toe vereist een rustig (gepacificeerd) achterland. De imperialisten vrezen niets meer dan een onveilig achterland tijdens een grote buitenlandse oorlog. En daar dienen wij ons dus op te richten: Namelijk om het achterland zo onveilig mogelijk te maken voor de NAVO-oorlogsstrategen en hun handlangers!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten