De 14 Theses van de Duitse Revolutie – Strasser

Dr. Otto Strasser was een van de Nationaal-Socialisten die de ideeën van T. G. Masaryk volgde. De ideeën van T. G. Masaryk vormden een inspiratie bron voor de ideeën en het programma van de Oostenrijkse en later de Duitse Nationaal-Socialisten. Hoewel Otto Strasser nooit een sympathisant van het beleid van Hitler was, geloofde hij er heilig in dat het NSDAP programma in die tijd de enige manier was om Duitsland te doen herleven. Hij was van 1926 tot en met 1930 een van de rebelse denkers van de NSDAP en was in deze tijd dan ook een van de sleutelfiguren binnen de partij. Drie jaar voor Hitler in Duitsland aan de macht kwam, brak Otto Strasser met de partij. Met het hierna opgerichte Zwart Front voerde hij een bittere oppositie tegen de NSDAP. In 1933 vluchtte hij uit Duitsland waarna hij tijd in Oostenrijk, Tsjecho-Slowakije, Zwitserland, Frankrijk, Portugal, Bermuda en Canada door bracht.

Otto Strasser werd geboren in Windsheim in Frankenland, Beieren. Hij was een student aan de Oberrealschule in München. Toen in 1914 de oorlog uitbrak werd hij een van de jongste vrijwilligers in het Beierse leger. Hij werkte zich op naar officier aan het Westfront, werd twee maal verwond en werd onderscheiden voor uitzonderlijke moed. Na 1918 studeerde hij recht en politieke wetenschap in München, Berlijn en Wurzburg. Zijn broer Gregor werd in 1934 op order van Goering vermoord tijdens de nacht van de lange messen. Otto Strasser wordt ook wel de Trotski van Hitler genoemd. In 1955 keerde hij naar Duitsland terug, waar hij in 1977 te München overleed.

De 14 theses van de Duitse revolutie door Otto Strasser werden in Juli 1929 gepubliceerd in een editie van de “NS Briefe”, een jaar voordat hij brak met Hitler en het Zwart Front formeerde.

De Duitse Revolutie

De betekenis van de Grote Oorlog? Duitse Revolutie! De machtige revolutie van de 20ste eeuw, waarvan de Wereldoorlog slechts de eerste handeling was en waarvan alle putches, rebellie en strijd enkel delen waren. Waarbinnen het lot verschillende oplossingen test en weg doet om de echte oplossing te vinden. Op beide niveaus van het leven – het spirituele en het intellectuele – vinden grote veranderingen plaats, verward in expressie, gefragmenteerd in vorm, maar gevuld met dezelfde melodie en oprukkend naar hetzelfde doel.

Dit doel is de Duitse Revolutie. De revolutie van het conservatisme, waarbij de grote Franse revolutie, die overwinning van het liberalisme, omver geworpen zal worden en aan de kant gezet zal worden. Het is de revolutie van de ziel tegen de geest, van nationalisme tegen individualisme en van socialisme tegen kapitalisme. Wanneer we haar overweldigende inhoud schematisch proberen aan te kondigen, zetten we neer:

De Vierteen Theses van de Duitse Revolutie

I

De Duitse Revolutie ontkent tegenover God en de wereld een verplichting ten opzichte van de “vredesverdragen” van Versaille en Saint-Germain. Verdragen gebaseerd op de leugen van Duitse schuld en geïnstitutionaliseerd door middel van brute kracht. De Duitse Revolutie voert een onophoudelijke en fanatieke oorlog met alle middelen tot het de complete afschaffing brengt van deze opgelegde verdragen en alle overeenkomsten die hierop gebaseerd zijn.

II

De Duitse Revolutie verkondigt de vrijheid van de Duitse Natie in een sterke Duitse Staat die alle Duitse volkeren van Centraal Europa omvat. Welke van Memel tot Strassburg, van Eupen tot Wenen alle Duitsers van het moederland en de ingeruilde territoria omvat en die vanwege haar grootheid en vermogen de ruggengraat en het hart van blank Europa vormt.

III

De Duitse Revolutie weigert te heersen over en het exploiteren van de buitenlandse Volkeren en Naties. Het wil niets meer en niets minder dan genoeg leefruimte voor de jonge Natie van Duitsers. Voor zover de vervulling van haar diepste natuurlijke recht om te leven in conflict is met andere Volkeren en Naties, erkent de Duitse Revolutie het besluit tot oorlog als de wil van het lot.

IV

De Duitse Revolutie verklaart dat het enige doel van de Staat is om alle krachten van de Natie te bundelen en deze eenduidig te voorzien in de zekerheid van het leven en de toekomst van de Natie. Het accepteert alle middelen die dit doel vooruit brengen en ontkent alle middelen welke dit hinderen. 

V

De Duitse Revolutie eist daarom het zwaarste gebruik van een sterke centrale autoriteit tegen alle verstorende en onderbrekende organisaties, of deze nu politiek, partijpolitiek of religieus zijn. De gecentraliseerde Staat van de Duitse Natie smeedt de meest sterke eenheid samen tussen de krachten die groeien uit de regionale en particuliere tradities.

VI

Als een passende uitbreiding van de belangrijke taken van de Staat, geeft de Duitse Revolutie vrije ruimte voor de ontwikkeling van de krachten van het werkende zelfbestuur, welke zijn verboden en onderdrukt door een levenloos liberaal systeem. Het waardeert de levende organisatie van professionele en werkende kamers boven een kunstmatig parlementarisme. Net zoals het de persoonlijke verantwoording van leiderschap waardeert boven de onverantwoordelijkheid van een anonieme massa.   

VII

De Duitse Revolutie verkondigt dat de Duitse Natie een lotsgemeenschap is. Het is zich ervan bewust dat een lotsgemeenschap niet enkel een gemeenschap van behoefte is, maar ook een gemeenschap van brood; daarom bevestigt zij alle eisen die volgen uit deze erkenning volgens het fundamentele principe; ”Het algemeen goed voor het individueel goed.”

VIII

De Duitse Revolutie wijst daarom het individualistische economische systeem van het kapitalisme af. De omverwerping van het kapitalisme is een voorwaarde voor het succes van de Duitse Revolutie. Met dezelfde besluitvaardigheid erkent de Duitse Revolutie het corporatieve economische systeem van Socialisme. De verwerking en het concluderen van de kennis dat het doel van ieder economisch systeem enkel de bevrediging van de behoeften van de Natie is en niet om rijkdom te verkrijgen.

IX

De Duitse Revolutie verklaart daarom haar superieure eigendomsrechten van alle land en minerale rechten. Landbezitters zijn enkel pachters van de Natie en zijn verantwoording schuldig aan de Natie en de Staat, omdat de Natie als geheel het bezit verdedigt.

X

Op basis van hetzelfde recht, verkondigt de Duitse Revolutie het recht van alle arbeiders om te delen in het eigendom, de winst en het management van de economie van de Natie die elke Volkskameraad dient. Zijn persoonlijke aandeel in bezit, winst en management wordt of verdiend of begrensd door een verhoogde uitgave of grotere verantwoordelijkheid. De Duitse Revolutie weet en erkent de motiverende kracht van persoonlijk belang, maar verwerkt deze kracht in een groter mechanisme in het belang van de Natie.

XI

De Duitse Revolutie ziet het belang van de Natie niet in de accumulatie van materiële goederen noch in de oneindige verbetering van de levensstandaard, maar exclusief in het herstel en het onderhoud van de gezondheid van het door God gegeven organisme; de Natie. Enkel de Duitse Natie kan dus de taak vervullen die haar is toegedaan door het lot.

XII

De Duitse Revolutie ziet deze taak als de volledige vervulling van haar unieke Volkse karakter en vecht daarom met alle mogelijke middelen voor Volkse vernieuwing en puurheid voor de Duitse cultuur. Zij vecht tegen raciale degeneratie en buitenlandse invloeden in deze cultuur.  

XIII

De Duitse Revolutie vecht daarom tegen de heerschappij van de Joods Romeinse wet en voor een Duitse wet welke de Duitser en zijn eer heeft als as en die bewust de waarde van de ongelijkheid van de mens waardeert. Deze Duitse wet erkent enkel Volkskameraden als burger en meet alles volgens het algemeen belang.

XIV

De Duitse Revolutie werpt het wereldbeeld van de Franse Revolutie omver en vormt het gezicht van de 20^ste eeuw. Het is Nationalistisch – tegen de slavernij van het Duitse Volk – het is Socialistisch – tegen de tirannie van het geld en het is Volks – tegen de vernietiging van de Duitse ziel –. Dit alles is enkel in het belang van de Natie. Omwille het belang van de Natie zal de Duitse Revolutie nooit terugdeinzen uit de strijd. Zij vindt geen offer te groot, geen oorlog te bloederig, want Duitsland moet leven! Wij jongeren voelen de hartslag van de Duitse Revolutie kloppen. Wij de frontsoldaten zien het gezicht van de nabije toekomst voor ons en ervaren de rol van de gekozenen om te vechten en de strijd van de 20ste eeuw te winnen. Wij zijn tevreden om de betekenis van de oorlog te zien; het Derde Rijk.