Het regime
van Viktor Yanukovych is gevallen en de voormalige dictator is op de vlucht
geslagen. Westerse landen hebben de oppositie al te kennen gegeven dat ze de
nieuw te vormen regering van Oekraïne financieel willen steunen. De Russische
Premier Medvedev daarentegen ziet geen legitieme gesprekspartner in de nieuwe Oekraïense
interim-regering, die aan de leidraad van Brussel en van de NAVO ligt. De
toekomst van het land is onzeker nu de imperialistische machten al begonnen
zijn om de buit te verdelen ten koste van het Oekraïense volk.
Oekraïne is
op zowel politiek als historisch vlak een sterk verdeeld land dat op de
breuklijn ligt tussen twee imperialistische machten. Waar het overwegend
Grieks-Katholieke westen van Oekraïne traditioneel Duitsgezind is, verbind het
overwegend orthodoxe etnisch-Russische oosten zich met het Patriarchaat in
Moskou.
Na de val
van de Sovjet Unie hebben de oligarchen in het land zichzelf gigantisch
verrijkt door grootschalige privatiseringen door te voeren evenals door het
overnemen van de grondstoffen die het land rijk is. De industrie in het oosten
van het land en die in de Krim zijn sterk afhankelijk van de Russische markten.
Het was hier waar Yanukovych met zijn "Partij van de Regio's" de
meeste steun vond.
Het
agrarische westen van de Oekraïne is echter het bolwerk van de oppositie. Hier
hebben de UDAR- het troetelkind van de CDU-, de Vaderlandpartij van Julia
Timoshenko en de neofascistische Svoboda partij de macht.
Sinds de
jaren '90 van de vorige eeuw is deze breuklijn tussen oost en west in Oekraïne
een geopolitiek schaakbord, waarin het Westen probeert om de Russische invloed
terug te drijven door het land onder controle van de NAVO te krijgen. NAVO
secretaris Anders Fogh Rasmussen bevestigde dit nog eens toen hij recent
erkende dat "een verdrag met de Oekraïne een gigantische opsteker voor de
Euro-Atlantische veiligheid zou zijn."
Hoewel
"de nationalisten" van Svoboda pretenderen zich tegen "de
Moskou-Joodse Maffia" te keren, hebben zij er nu schijnbaar geen enkel
probleem mee om met de Amerikaans-Zionistische senator John McCain te
onderhandelen over de uitverkoop van Oekraïne aan Westerse belanghebbenden.
Burgerlijke Westerse politici zoals Guy Verhofstadt, Olli Rehn en Van Baalen
hebben hun warme steun toegezegd aan de oppositie partijen bij de formatie van
een nieuwe regering.
Ondertussen
zegt het Internationaal Monetair Fonds (IMF) vele miljarden aan leningen toe
aan de nieuwe Oekraïense regering onder de voorwaarden van een verplicht bezuinigingsbeleid
en de privatisering van de economie conform het neoliberale vrije markt model.
Het mag dan ook duidelijk zijn dat noch het regime van Yanukovych, noch de
interim-regering van de oppositie een geloofwaardig alternatief bieden voor het
Oekraïense volk. Zij vormen immers geen enkele dreiging voor de oligarchen die het
land in hun ijzeren greep houden.
In de
post-Sovjet tijd is Oekraïne ten prooi gevallen aan de neoliberale
shocktherapie met haar massale privatiseringen. De lening die het land in 2004
verkreeg van het IMF verdween direct in de zakken van corrupte politici, de verplichte
hervormingen werden doorgevoerd ten koste van het Oekraïense volk. In vijf jaar
tijd werd het nationale inkomen van Oekraïne gehalveerd. De woede als gevolg
van de corruptie, sociale ongelijkheid, armoede en economische recessie die sinds
die tijd het land teisteren hebben tot de sociale onrust in het land geleid.
Echter met
het vooruitzicht dat de Russische Federatie en de westerse machten Oekraïne
laten ontploffen om het onderling op te delen is de Oekraïense bevolking niet
geholpen. De "hulp" die door het Westen geboden wordt, bevoordeeld de
buitenlandse investeerders en bedrijven veel meer dan het Oekraïense
zakenleven. De echte verliezers zijn dan ook de Oekraïense werkende massa's.
Het openen van de Oekraïense markt voor Westerse bedrijven en investeringen
zal, voornamelijk in het industriële oosten, lijden tot massaal banenverlies en
fabriekssluitingen door oneerlijke concurrentie met de Duitse economie.
Bovendien
zal het beleid dat door het IMF wordt opgelegd bestaan uit privatiseringen,
sociale afbraak en harde bezuinigingen. Kortom het volk van Oekraïne zal enkel
nog verder het ravijn van de armoede en corruptie ingetrokken worden. Het moge
derhalve duidelijk zijn dat de toekomst van het Oekraïense volk onder het
kapitalisme er niet rooskleurig uitziet. Maar de strijd is nog niet voorbij!
Hieronder
een boodschap van de kameraden van Volksvrijheid over de huidige situatie in
Oekraïne:
Volk! Het is
nog niet voorbij!
Het lijkt erop
dat het dictatoriale regime in Oekraïne omver geworpen is. De confrontaties
gaan door in bepaalde regio's, maar er is geen kans voor Yanukovych om naar
Bankova straat of zijn paleis in Mezhyhirya terug te keren. Sommige mensen
haasten zich om dit te vieren.
Er zijn veel
verschillende meningen over de oorsprong van Maidan: politieke technologie van
het Westen, provocatie vanuit de Russische regering, mensen die proberen de
kosten van de Oekraïense Hryvnia (UAH)* omlaag te brengen, het idee om WO III
te starten, een fascistische machtsovername... Zij zijn slechts bang voor het
idee dat het volk van Oekraïne in haar eigen lot ingegrepen heeft en met alle
voorspellingen gebroken heeft.
Er is een
gevolg van de laatste gebeurtenissen die alle winst voor elke autoriteiten
uitwissen. Het volk heeft haar macht gezien. Het volk heeft de smaak van lood,
het beeld van haar eigen bloed, de geur van traangas en brand op de barricades
in haar geheugen gegrift. Er zijn met succes gewelddadige methoden gebruikt
door de demonstranten en deze zijn efficiënt gebleken. Het waren niet de
onderhandelingen van de oppositieleiders, niet de smeekbedes uit de EU, niet
Ruslana's liederen die Yanukovych omver geworpen hebben. Het is voor elkaar
gekregen met behulp van knuppels, stenen en molotovs door hen met een heldhaftig
hart.
Het is echter
nog niet voorbij. Ten eerste zijn oppositieleiders al begonnen met het toe-eigenen
van de machtsposities en de afgevaardigden van de Partij van de Regio's
veranderen zoals gewoonlijk gewoon hun vlag. Het volk eist onmiddellijke
verkiezingen, niet enkel voor de Presidentiële zetel, maar ook voor de Hoge
raad van de Oekraïne (het Oekraïense parlement). Wij vinden dit niet genoeg. We
moeten de macht van het centrum naar de regio's overbrengen, naar de raden van
de burgers, met een verplichte introductie van een imperatief mandaat en de
heropleving van de traditie van Veche democratie (Slavische naam voor
volksbijeenkomsten) als de belangrijkste expressie van de volkswil.
Ten tweede,
tientallen helden zijn gevallen voor dit en honderden zijn zwaar gewond
geraakt. De autoriteiten hebben vuurwapens tegen demonstranten gebruikt. De
wreedste sadisten zijn ingezet tegen een ongewapend volk. Wij staan voor de
vrije stroom van verdedigingswapens.
Ten derde,
na de ontsnapping van Yanukovych zijn de maatregelen geopenbaard waarmee de
rijkdom van het volk is geplunderd. Wij zijn ervan overtuigd dat rivieren en
meren, velden, bossen en mineralen tot niemand anders dan de werkende bevolking
behoren. De industrie (fabrieken, werkplaatsen, boerderijen) moeten beheerd
worden door arbeiderscollectieven.
Dit is een
klein deel van onze principes. Een ding is duidelijk voor ons: zolang Oekraïne
wordt geregeerd door bullebakken terwijl de arbeiders in armoede leven - dan is
onze taak nog niet voorbij. Dit is slechts het begin.
Dood aan de
autoriteiten!
*Oekraïense
Hryvnia (UAH): Oekraïense munteenheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten