Uittreden, zoals dit vaak gebeurt, is veel makkelijker dan het benaderen van de opgesomde personen. Stop dan ook met het zoeken naar een externe leider - "een elite", "een leiderschap", "een Messias" - want het is tijd om de leider in en voor onszelf te vinden! Dit is geen oproep om het schandelijke adagium "Waar drie Oekraïners zijn, zijn twee hetmannen"** of het plot van "De zwaan, de krab en de snoek"*** uit te voeren. In tegendeel, de innerlijke-leider/leider-voor-zichzelf is ontworpen om het winderige individualisme en de eigen-liefde te vernietigen evenals wanneer dan ook de eigen belangen te harmoniseren en vergelijken met de belangen van de gemeenschap.
Feitelijk is het zeer alledaags: voor we "de orde om ons heen te scheppen", moeten we "de orde in onszelf scheppen". Er zijn de vaardigheden om je aan het regime te onderwerpen die je voor jezelf maakt, maar tegelijkertijd moet je ook de vaardigheden ontwikkelen om jezelf eraan te kunnen onttrekken, om "door het patroon heen te breken" - op deze manier zul je de leider koesteren waarover wordt gepraat.
Wij zien hedendaagse fascisten (in de juiste betekenis van dit woord). Hun basis is een externe discipline en organisatie die gebaseerd is op dwang en hiërarchie. Echter hoe levensvatbaar is een beweging die is gefundeerd op gedwongen discipline? Het is gedoemd om te stagneren en te degenereren zodra de dwang omslaat in sadisme en het snode verlangen naar heerschappij. Er is niets goeds te zeggen over een samenleving die is gebaseerd op dat soort principes.
Dat is waarom we ons tegen dit principe moeten verzetten door zelfdiscipline en zelforganisatie, een innerlijke ruggengraat, die langzaam maar zeker de revolutionair ontdoet van iedere vorm van externe autoriteit. Als hij in staat is om te leven en te vechten onder condities waar er niemand hem aan zijn verantwoording herinnert en niemand hem straft als hij fouten maakt, dan betekent dat, dat hij de innerlijke-leider al heeft gevonden en gekoesterd.
Wij zijn van mening dat het geschetste principe positief en noodzakelijk is voor iedere revolutionair, die niet enkel zijn eigen jeugd wil invullen met iets goeds en interessants, maar die een rijke oogst van sociale vernieuwingen wil behalen. In het tijdperk van algemene informatie controle, warenfetisjisme en vervreemding dat haar cruciale toepassingsgebied heeft bereikt (we kunnen er van uitgaan dat Marx en Engels zich niet bewust waren van het hedendaagse draagvlak), leert dit principe ons hoe we vrij kunnen zijn en ons bewust kunnen zijn van de gelijkheid van ieder lid van de natie, dat revolutionairen willen verdedigen. Het zet het broederschap van kameraden als wapen en geest tegenover de knagende eigenzinnigheid.
Hoe dit principe, dat duidelijk niet voor iedereen even acceptabel is, kan worden gebruikt in de vrije samenleving van gelijke mogelijkheden, waar de territoriale gemeenschap en de arbeidersraad aan verantwoordelijkheid moeten kunnen herinneren zonder dwang op te leggen zullen we in het volgende essay behandelen.
* Stepan Andrijovitsj Bandera (1909-1959) was een belangrijk Oekraïens nationalist die in München door de KGB geliquideerd werd.
** Hetman was de titel van de hoogste militaire bevelhebber.
*** Een gedicht van de Rus Ivan Krylov uit 1814
Door Kameraad Shilo
Folk Freedom - Oekraïne
Vertaling door: Vrije Nationalisten NB / Netwerk Nationale Socialisten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten