Juist, de Franse variant op de bekende leus. Maar hoe komen we ineens op dit onderwerp terecht? Gezegd en gemeld mag ten eerste zeker worden dat er ook nog positieve gebeurtenissen en verrassing plaats vinden binnenin het “nationale” kader. En zo ook nu. Enkele activisten uit Nederland waren dit jaar uitgenodigd voor een demonstratie op 8 mei te Parijs door, de daar op wil komende, Autonomen beweging. Omdat de vragende enkele jaren geleden ook aanwezig was op de antikapitalistische demonstratie te Den Bosch, hield de Nederlandse beweging/enkele activisten hierbij een deelname in Frankrijk te goed. Vijf activisten reisde daarom ook af naar Frankrijk en de demonstratie die bestond uit meerdere thema's tegelijkertijd (dit verschillende van de Franse vrijheidsstrijd, anti-regering's thema's tot, wellicht het belangrijkste, de in ere houding van de door de politie vermoorde kameraad Sebastien Deyzieu). Vermeld moet worden dat, door het gebrek aan vloeiend en goed Frans en het beperkte Engels van de Franse kameraden, vele toespraken niet gevolgd en begrepen konden worden op de demonstratie.
Voor de schrijver van dit stuk was de Franse beweging een geheel nieuw terrein. Met geen verdere contacten aan kameraden, geen kennis van de structuren, manier van activisme etc. daar, kwamen er toch enkele positieve meldingen naar boven. Ten eerste naar de houding en de gastvrijheid van de kameraad die ons uitnodigde en waar overnacht kon worden. Idem dito geldt voor alle andere personen die ons “vreemde” openlijk ontvangde op hun demonstratie en hun kroegen. De Autonomen beweging begint in Frankrijk nu pas goed te groeien, waarbij de hoop wordt gelegd dat ze binnen 2 á 3 jaar zelfstandig en partijloos kunnen opereren qua demonstraties en activiteiten. Met een goede frisse moed en zin werd ook daarom Nederland o.a. Gevraagd hun het ene en andere te “leren” over de Autonomen structuren, omdat deze en in Duitsland al veel verder ontwikkeld zijn en alle up's en down's nu wel onder ogen gezien hebben.
Met een opkomst van circa. 1200 deelnemers waarvan rond de 100 Autonomen midden in hartje Parijs, verbaasde dit de schrijver wel even. Een opkomst waar menig groot demonstratie in de BRD tegenwoordig nog maar van kan dromen. Ook dat dit mogelijk was te doen in het centrum van de hoofdstad verbaast, aangezien dit bij eerder genoemde landen nogal een “no-area” is. Geen conflicten zijn er gemeld, ondanks dat de demonstranten en burgers, langs de zijlijn, zonder politie gewoon door elkaar heen konden lopen. De politie bewaakte wel alles ten strengste in de zijstraten en hielden demonstranten en Antifa activisten strikt apart. Waarbij geen enkel agressie gebeurtenis gemeld kan worden.
Het zwarte blok bestond, omdat het daar in opgroei is en de beweging daar nog geen middelen ervoor heeft, uit megaphones, NSA vlaggen en een paar spandoeken van de Nederlandse beweging. Waarin Nederland door vele reactionaire gehuild word over rode vlaggen, werd dit in Frankrijk warm ontvangen. Hun blijken een zeer openlijke houding tegenover verschillende stromingen en ideologieën binnen de beweging te hebben. Nationaalrevolutionar, Nationaal-Syndicalisme enz. zijn daar geaccepteerd, iets waarbij Nederland nog ver achterloopt aangezien vele beperkt blijven qua ideologie.
De demonstratie zelf was kort (in principe maar 2 straten lang), maar zeer krachtig. Hierbij viel de wat grotere “vrijheid” van de Franse wetten en autoriteiten. Gezicht vermomming, geen controle op strafbaar bezit, en het meenemen van fakkels was orde van de dag. Ook de leus ACAB was toegestaan (welk ook op een Nederlands spandoek stond geschreven), zelfs wanneer dit rechtstreeks naar de politie toe geroepen werd.
Dus zoals vermeld een zeer verrassende dag, met een moed gevende kijk op de toekomst. Het enthousiasme van de Autonomen structuren daar zal zeker blijven groeien, contacten tussen de Nederlandse en Franse beweging zijn sterk uitgebreid, waarbij het enige nog vermeld kan worden is dat volgend jaar weer enkele van ons aanwezig zullen zijn, en visa versa andersom.
Voor de schrijver van dit stuk was de Franse beweging een geheel nieuw terrein. Met geen verdere contacten aan kameraden, geen kennis van de structuren, manier van activisme etc. daar, kwamen er toch enkele positieve meldingen naar boven. Ten eerste naar de houding en de gastvrijheid van de kameraad die ons uitnodigde en waar overnacht kon worden. Idem dito geldt voor alle andere personen die ons “vreemde” openlijk ontvangde op hun demonstratie en hun kroegen. De Autonomen beweging begint in Frankrijk nu pas goed te groeien, waarbij de hoop wordt gelegd dat ze binnen 2 á 3 jaar zelfstandig en partijloos kunnen opereren qua demonstraties en activiteiten. Met een goede frisse moed en zin werd ook daarom Nederland o.a. Gevraagd hun het ene en andere te “leren” over de Autonomen structuren, omdat deze en in Duitsland al veel verder ontwikkeld zijn en alle up's en down's nu wel onder ogen gezien hebben.
Met een opkomst van circa. 1200 deelnemers waarvan rond de 100 Autonomen midden in hartje Parijs, verbaasde dit de schrijver wel even. Een opkomst waar menig groot demonstratie in de BRD tegenwoordig nog maar van kan dromen. Ook dat dit mogelijk was te doen in het centrum van de hoofdstad verbaast, aangezien dit bij eerder genoemde landen nogal een “no-area” is. Geen conflicten zijn er gemeld, ondanks dat de demonstranten en burgers, langs de zijlijn, zonder politie gewoon door elkaar heen konden lopen. De politie bewaakte wel alles ten strengste in de zijstraten en hielden demonstranten en Antifa activisten strikt apart. Waarbij geen enkel agressie gebeurtenis gemeld kan worden.
Het zwarte blok bestond, omdat het daar in opgroei is en de beweging daar nog geen middelen ervoor heeft, uit megaphones, NSA vlaggen en een paar spandoeken van de Nederlandse beweging. Waarin Nederland door vele reactionaire gehuild word over rode vlaggen, werd dit in Frankrijk warm ontvangen. Hun blijken een zeer openlijke houding tegenover verschillende stromingen en ideologieën binnen de beweging te hebben. Nationaalrevolutionar, Nationaal-Syndicalisme enz. zijn daar geaccepteerd, iets waarbij Nederland nog ver achterloopt aangezien vele beperkt blijven qua ideologie.
De demonstratie zelf was kort (in principe maar 2 straten lang), maar zeer krachtig. Hierbij viel de wat grotere “vrijheid” van de Franse wetten en autoriteiten. Gezicht vermomming, geen controle op strafbaar bezit, en het meenemen van fakkels was orde van de dag. Ook de leus ACAB was toegestaan (welk ook op een Nederlands spandoek stond geschreven), zelfs wanneer dit rechtstreeks naar de politie toe geroepen werd.
Dus zoals vermeld een zeer verrassende dag, met een moed gevende kijk op de toekomst. Het enthousiasme van de Autonomen structuren daar zal zeker blijven groeien, contacten tussen de Nederlandse en Franse beweging zijn sterk uitgebreid, waarbij het enige nog vermeld kan worden is dat volgend jaar weer enkele van ons aanwezig zullen zijn, en visa versa andersom.
Een Proletariër
Geen opmerkingen:
Een reactie posten